“İnsanın kendisini tastamam hissettiği herhalde böyle birkaç an vardı hayatta. Öyle hep başı kesik tavuk gibi dolaşmıyordun dağ bayır. Bir an geliyor artık burada biraz dinlenebilirim diyordun”
Melisa Kesmez okumak sabaha en yakın saat gibi, kışın bahara çıkan günleri gibi hep🧡
Günler böyle kendiliğinden öyle güzelliklerle dolu geçiyor ki çocukluktaki şenlikli günlere çok benziyor. Gece bunun böyle romantizmi otomatik olarak çöküyor 🥲
Büyümek biraz da bitenlere çok üzülmemek gibi bir şey. Tüm varlığımı ortaya koyup açtığım dükkanımı kapatıyorum ama içimde yeni başlangıçların sevinci filizlendi bile, yaşam sonsuz yeniden doğuşlardan oluşur ✨
olmuş olanları, olabilecek olanları, tekrar olma ve olmama ihtimali olanları, olacak gibi olup olmayanları ve olmayabilecek olanları düşünmekten koca bir endişe topu olarak geziyorum bir süredir.
tuzlanmış erik. ılık bir bahar akşamı. kitap. lambanın etrafında dönüp duran kelebeğin kitabın sayfasına düşen gölgesi. yıllarca ömürden ömür götürmüş kaygıdan kurtulmuş olmanın yüreği hafifçe titreten mutluluğu. "ne olursa olsun yaşayacağım!" düşüncesi ve hissi.