منو اُرکیده‌های قشنگم هنوز امید داریم.

دوباره کولر خراب شده سه روزه دارم زنگ میزنم و پیام میدم به تعمیرکار دریغ از یه جواب یه کلمه ای !!! یه سری آدما به یه جایی برسن چی میشن ؟! تو پیام آخر نوشتم آقا مگه میخوای مجانی تعمیر کنی که انقدر باید دنبالت بدوم؟! تف تو این زندگی از همه چیش نکبت میباره .

تصورشم لبخند به لب میاره ما چرا هیچ وقت زندگی نکرديم..

مهرانگیز هنرمند نقاش همسر رضا خندان مهابادی عضو کانون نویسندگان در حمله موشک به اوین کشته شد. زیبایی زندگی فرزندانم. جنگ میان دو حکومت مرتجع و جنگ‌افروز، در این سرزمین، زشت‌خویان «مهرانگیز»های بسیار، زیبایی‌های بسیار، بر خاک افکنده‌اند تا تخت حکومت پلشت‌شان را استوار سازند.

دوتا عکس گرفتم امروز از دهاتمون، عسل🤌

در زیر این توییت بدترین حرفها را بمن دارند میزنند چون صدای شما را انعکاس دادم. اگر موافق حرف منید، بروید و حرف تان را زیرش بزنید. اگر هم نیستید، بگویید من دیگر نروم سینه سپر‌کنم و مورد حمله قرار بگیرم تا مرا اینجا در‌کشور آزادی و دموکراسی مدام به مرگ تهدید کنند.

این مدت باعث شد یه حلقه دیگه هم از آشناها کم شه. نه بخاطر حال و احوال و این چرت و پرتا بخاطر اینکه تو روزای قطعی کامل اینترنت اینا نمیدونستن قطعه یا سوتی میدادن و می‌فهمیدیم سیمکارت بدون محدودیت دارن. خلاصه سورپرایزهای این جنگ کم نبود و نیست.

یکی از روزهای تهران خالی از سکنه

ملت زیر موشک داشتن کشته میشدن، اونوقت این بی‌شرفا داشتن دوباره برای من پاپوش میدوختن یعنی نطفه آدم چقد عفونت میتونه داشته باشه؟ اینا باید تا اخر عمر تو بیمارستان روانی بستری بشن

حواستون باشه با کدوم اکانتهای امنیتی اینتراکشن دارین اینجا

همین خانمی که به خاطرش بنده شدم حسود و بخیل و نظرتنگ و چشام قرار بود بترکه دیروز معلوم شد عرزشی دو آتیشه س البته از نوع بی حجابش که کسی شک نکنه !:)) از وقتی فهمیدیم دیگه حتی نمیتونم تماس چشمی باهاش داشته باشم و اصلا دست خودم نیست .. حرف زدن دیگه بماند....

اون پیرزن پیرمرد آذربایجانی هستن که زنه غذا درست میکنه مرده گل کاری میکنه آرزومه تو خونه زندگی اونا با حیوونا اونا زندگی کنم تو اون تنور نون و غذا بپزم با اون سگ و گربه ها بازی کنم البته پیشیای خودمم باشن... اخخخ چی میشد زندگیت همونی بود که آرزوشو داری ؟...

بیایین حدس بزنید چی درست میکنم :))

شبيه شهر پس از جنگ، مملو از خونم كه زنده زنده ميان اتاق، مدفونم زنی‌ست در بغلم: قهرمان افسرده! كه ديو آمده و بچّه‌هاش را خورده كه سال‌هاست به خودكارهاش مصلوب است زنی كه رابطه‌اش با فرشته‌ها خوب است پرنده‌ای‌ست ولی غرق خون و پَركنده برهنه‌تر جلوی چشم‌های شرمنده كه پير نيست و

یه ماساژور خراب داشتم به اون یارو تعمیرکاره دادمش گفتم نگاه کن ببین هزینه تعمیرش چقدره الان آورده میگه دو تومن خرج موتورش شد هشتصد تا یک و نیم آداپتور که خودت باید بخری! میگم آقای عزیز من گفتم بهم اول هزینه بده با ده تومن حقوق بازنشستگی خب ماساژور بخوره توسرم.تون شب که نبود 🤦‍♀️

شایان سمیعی چقدر قشنگ حرف زد..

نان نبود؟ گفتند کار بیگانه است . آب نبود ؟ گفتند جاسوسها خشکانده اند . آزادی نبود ؟گفتن امنیت مهم تر است . و ما .... در صف دشمنان خیالی گم شدیم ...

من واقعا تحمل یه سری افکار و آدما رو ندارم پس اگر دیدین ب آ شدین حتما جزو کسایی بودین که تحملشون رو ندارم و قطعآ منم وقتی میبینم آدمایی که یه زمانی ادعای رفاقت و دوستی داشتن منو ب آ کردن متوجه میشم که تحمل منو نداشتن و درک میکنم ما ابدا مجبور نیستیم همدیگه رو به زور تحمل کنیم .

واقعاً این جنگ بهم نشون داد که میل به بقا اونقدر هم درایران زیاد نیست.

تو این دوازده روز بیشتر به من ثابت شد جمعیت خایه مالها از خایه داران بیشتره، بیچاره وطنم ایران