şafaktan utanmayıp utandırmadan aşkı;

Kalbime yaslan, Otur yanıma.

Masamıza Leylâ gelsin ta Ürdün’den, ama istesek gelir.

Bize ince parmaklarını şaklatarak Nizar Kabbanî’den bahseder. İstesek olur böyle şeyler.

Günaydın mutsuz uyanıp mutlu edenler, günaydın bir düşün peşindeki umut işçileri, günaydın yoldaki yokuşu önceden yürüyenler, günaydın "bir gönüle aşk girince hey can hey can", günaydın Ahmed Arif ve Leylâ Erbil, günaydın kuyunun dibinden gelen sese kulak kesilenler, günaydın

Başka ne olsundu mutlu olmanın mazereti :)

Bütün şiirlerini "Jübile" kitabında toplamıştır. Kendini yetiştirmiş son sosyalistlerden olmasının ötesinde, aşkı da en iyi tanımlayan son iyi şairdir Selim Temo. Aşkı tanımlarken "Evine giden sokağa saptığımı düşün İlayda, ölmenin başka yolunu bilmiyorum." demiş ve bize soylu

çoktu gülün ustası vardım bir dikene çırak oldum

"Oysa bir çiçek, bir güzel dünyaya bakmalıdır."

Senin bu ellerinde ne var bilmiyorum, göğe bakalım Tuttukça güçleniyorum, kalabalık oluyorum

Bu senin eski zaman gözlerin Yalnız gibi, ağaçlar gibi Sularım ısınsın diye bakıyorum, ısınıyor Seni aldım bu sunturlu yere getirdim

Ne diyordu Lamartine? "İnsanları değil, doğayı ve Allah'ı görmek istiyordum."

Ağıtçılar tuttum kendime, oturup kırkımı bekledim. Kudurdu lahitten çağım. Görmedim. Niçin çıplaktır gözlerim ve tere yazılan gecelerde mi vardır kış? bilmeden geçtim kedimden.

Eskiden elin eskilerini giyerdi babam, ben bu yüzden ezik olurum bayram sabahları. Yani bir sömürgede doğan, kırılgan olur.