Anlatmaya çalışma. Ateşten geçmeyene ateşi anlatamazsın.

O an’ı hiç unutma.

Çünkü dozu aşan her şey zehire dönüşür.

"Bana yaşattıklarını nasıl görmez, nasıl umursamaz ve her şey normalmiş gibi onunla olmaya devam edebilir?" Ediyorlar, hem de gözünüzün içine baka baka.

Ayağa kalkmanın bir yolunu bulduysan kendinle gurur duymalısın.

Travma güçlü bir kasırga gibidir. Yeniden yapılanmak için her şeyi yıkar geçer.

Anlatmaya çalışmayın.

Bir canavara dönüşüyorsan bu iyileşme değil, başkalaşma.

İzin verin yaranız iyileşsin.

Her zor gecenin bir sabahı vardır.

Daha iyi şekil alabilmek için bazen travmanın ateşinde erimek gerekir.

Yarayı, o yarayı açanla onaramazsınız.

Artık arkana bakma.

Suçlamayı bıraktığınızda iyileşiyorsunuz demektir.

Herkesin yolculuğu farklı. Kimse anlayamaz.

Hayatınızı, geçmişin acıları etrafında örmeyin.

Bir insanın travmalarının olması, onu sağlıksız biri yapmaz.

Sevdiğin insanın geçmişteki haline sarılarak ilişkiye tutunamazsın. Onunla olan anılarına tutunarak onunla kalamazsın. Canını çok yaksa da, sarıldığın insanın bugünkü gerçekliğini görmek ve kabullenmek zorundasın. Gerçek seni çok zorlayacak ama aynı zamanda iyileştirecek.

Sevdiğin insanı kendi aptallığından korumak için, olacakları öngördüğün için ona kızman ve onun bunu sevgisizlik sanması. Yaşayan bilir.

İhtiyaç duyduğunda sevdiği insanları yanında bulamayarak büyümüş biri için yalnız olmak, kişiyi hayal kırıklığı yaşamaya karşı koruyan ve kendisini güvende hissettiği bir sığınaktır.