Sen de İbrahim gibi kendi İsmail'ini getirmelisin Mina'ya. Senin İsmail'in kim? Ancak sen bilebilirsin, başkası değil. Belki eşin, işin, yeteneğin, gücün, cinsiyetin, statün vs. Ne olduğunu bilmiyorum, ama İbrahim'in İsmail'i sevdiği kadar sevdiğin bir şey olmalı. Ali Şeriati

*Unutmak istiyorum zaman zaman, Ne yapsam, ne etsem olmuyor, Kabulleniyorum, Kabulleniyorum da -gelgelelim- İçim içimi yiyor...

Hem herkesten kaçmak , hem de bir eve sığınma isteği. Aitsizlik paçalarından aksın isterken , tırnaklarınla bir kapı eşiğine kılpayı tutunma isteği .

Belki de birbirini en çok anlayacak insanların cezasıydı farklı çağlarda doğmuş ve ölmüş olmak.*

Ölsem affedemeyeceğim insanlar var!

mustafa yazıcı pembe uçurtmalar yollandığından beri sarardı tiryaki menekşeleri sonbaharın tozlu kafeslerinde sevgi turnaları yakalıyorum turnalar gidiyor; ben kalıyorum avareyim, asûdeyim, yorgunum bilmiyorum neden sana vurgunum...

Nurullah Genç, rüveydâ şiirinde önce "alaca bir at koşar içimde zamansız, mekansız nefese doğru" diye yazar ve sona doğru gelince "at vuruldu; içim paramparça rüveydâ" der. herkes bilmez fakat bu bir ölümdür.

Başım köpük köpük bulut, içim dışım deniz, ben bir ceviz ağacıyım Gülhane Parkı'nda, budak budak, şerham şerham ihtiyar bir ceviz. Nazım Hikmet 💙

Ne yaparsam yapayım, sonunda içimle başbaşa kalıyorum ve bir derin hüzün gelip kaplıyor içimi. Benim yurdum içimde galiba." Nurullah Genç✍️

Seni ne tamamlıyorsa ona tutun, ne eksik bırakıyorsa ondan da vazgeç. Tamamlandığını hissetmek kalbin metanetini artırır. Sürekli eksik olduğunu duymak da bir kalbe kifayetsizlik ve kendine yetememe hissi verir.