"Seni sürekli başka bir şey yapmaya çalışan bir dünyada, kendin olmak büyük bir başarıdır." Emerson

batakligin içindesiniz soranlara çamur banyosu yapiyorum diyosunuz, süper vizyon

sinav haftasında olduğumu duyan misafirliğe geliyor gökten misafir yağıyor adeta ne uyuyabiliyorum ne calisabiliyorum şu hafta biran önce son bulsun 😔

ne tuhaf korkularımız var, sadece bir çerçeve içindeyken korkuya sebebiyet veren cinsten, tuhaf ki tuhaf çerçeveyi kıramayınca resmi yırtmak zorunda kalıyorsun

Bir grup insan cirkefliklerini rahatsiz olmadan surekli sergilerken ayni sekilde karsilik vermememi söyleyen humanistik ic sesimi bicaklamak istiyorum bu sen değilsin

sizin kendinizi "öyle" zannettiginiz seyler yuzunden cikan tartismalari "ya sen kendini ne zannediyorsun" diye devam ettirmek de aptallik

" O hoyratligindan, kirilir miyim diye dusunmeden kaba saba konusmasindan " ya ne güzel özetlemiş, üslubunun farkinda olmadan konuşan insanlarin savunma cümlesidir şu da hep " ben ne dedim ki? "

Bu yila kadar eski takim ilkokul lise arkadaslarimi soyadlariyla birlikte kolayca hatirliyodum bu yil hippocampuscum eskiye dair bir format girisiminde bulunmus sanirsam

Alın size sabah sabah: Kanada'da gündüz evde yalnız kalmasınlar diye anaokulu benzeri bir kuruma gönderilen köpeklerin serviste eve dönüş halleri ♡

başkasına dair en çok şikayet ettiğiniz şey en büyük özelliğiniz olabilir, bi dönüp bakmak ve özeleştiri yapmak zor geldiğinden kendimizden izler taşıyan herkesi ''çok tanıyormuşcasına'' eleştirmeye bayılırız, yüzleşemediklerimizi başkasında görünce rahatsız olmamak elde mi?

"bu kadar insan böyle yapıyorsa/düşünüyorsa bir mantığı vardır" düşüncesi realitede cehaleti, sosyal medyada ise abartı ve linci besleyen tuzak bir düşünce , "kim ne diyor" ile o kadar meşguluz ki sorgulamaksızın savunduğumuz fikirlere sahip oluyoruz

Mücadelen çok güzeldi demir kadın💙

önceden ne kadar radikal yazılar yazıyormuşum şimdi yazarken "ya ama aslında" demekten cümlemi bitiremiyorum, öğrendiklerim hazımsızlığa neden oluyor zihnimde, "ya kendi inandığım şeyler inanmayı istediğim şeylerse", bu düşünce fikrimi beyan etme durumunu tatsızlaştırıyor

Her şeyden önce yalnızsın bu hayatta. Var olmaya ihtiyacın var. Kendi tohumunla kök salmaya, kendi toprağını sevgiyle biçip, çiçek açmaya ihtiyacın var.

Tokalaşırken eli güçlü sıkarak karşı tarafı domine ettiğini düşünen insanlar sizin güç distopyanızı fazla küçümsüyoruz