आज ही तीन पुस्तकं हातात आली. अवधूत डोंगरेंचं 'रेघ' ब्लॉग कितीतरी वर्षे वाचतोय. त्याचं हे पुस्तकांतर. बांदेकर सरांचं 'अरतें ना परतें' लोकसत्तातील स्तंभ. त्यांचंही पुस्तकांतर. आणि आमचा मित्र अभिषेक धनगरच्या 'वॉल्डन'चं पहिलं प्रकाशन 'भटकंती'. तिन्ही अमेझिंग असतील, याची खात्री आहे.

One discovers the light in darkness, that is what darkness is for; but everything in our lives depends on how we bear the light. It is necessary to know that there is a light somewhere, to know that in oneself, waiting to be found, there is a light. ― James Baldwin

प्रशांत सागर यांचं 'फफूंद' कवितासंग्रह मी वाचला आहे. अमेझिंग ताकदीचा कवी आहे हा. किताबगंजचे चाहते तर सोशल प्लॅटफॉर्मवर अनेकजण आहेत. प्रशांत सागर यांचा हा नवा कवितासंग्रहही भारी असेल आणि त्याचं चांगलं स्वागत होईल, याची खात्री आहे.

राही, तुझ्या 'पूर्णविरामानंतर'च्या कथेतला आजोबा आठवला.

कथाभर म्हटलंयेस की, आजोबा त्या काळ्याकुट्ट-काळोख्या घरात एकटेच आहेत आणि कथेचा शेवट करताना म्हणतोस, 'कधीतरी आजोबा असेच एका फुंकरीत विझून जातील. मग घरात फक्त पाचजणं राहतील. चार भिंती आणि एक छत'.

अंगावर येतो शेवट..!

“एखाद्या गोष्टीला अनेक बाजू असतात. माणसालासुद्धा. सगळ्याच आपल्याला माहिती नसतात. कशाचाही, कुणाचाही विचार करताना नेहमी थोडी जागा ठेवावी. ती कधी, कुठे, कशी भरून निघेल ते सांगता येत नाही.”

― आवर्तन / सानिया

Mahatma

He stopped at the thresholds of the huts of the thousands of dispossessed, dressed like one of their own. He spoke to them in their own language. Here was living truth at last, and not only quotations from books. For this reason the Mahatma, the name given to him...

सुंदर फोटो आहे, राही! ❤️

तुझी आदिमायेचे, पूर्णविरामानंतर आणि श्वासपाने तिन्ही पुस्तकं वाचलीयेत.

(ज्यांना माहित नाही त्यांच्यासाठी : शाहीर अमरशेख हे राहीचे आजोबा. आईचे वडील. ढसाळ राहीचे काका. मलिका अमरशेख या त्याच्या मावशी. अर्थात्, राहीची स्वतंत्र ओळख आहे. तीही तितकीच उंचीच!)

पहिल्या महायुद्धाच्या काळात लोखंड मिळेनासे झाले. किर्लोस्कर कंपनीला नांगर करण्यासाठी लोखंड मिळत नव्हते. तेव्हा शेतकऱ्यांना नांगर मिळावा म्हणून संस्थानातील गडकिल्यांवरील तोफा वितळवून नांगर करण्यात आले. तोफा वितळवून नांगर करण्याची आज्ञा छत्रपती शाहू महाराजांनी दिली होती.

“You can cut all the flowers but you cannot keep Spring from coming.”

― Pablo Neruda

स्विगीचा हा कार्यकर्ता. दिवसभर भूकेचा माग घेत, तिथवर अन्न पोहोचवणारा. सायंकाळी एका निवांत क्षणी बसलेला. खरंतर पहुडलेला. त्याच्या जीवलग दुचाकीवर.

न राहून त्याला मोबाईलमध्ये बंदिस्त करून ठेवावं वाटलं. हे काही केवळ त्याचं चित्र नाहीय, हे मेहनतीनं घेतलेल्या विसाव्याचं दृश्यरूप आहे.