Bir gece de rüyâ bizi görsün.

"Otantik" bu işte. Kendilik bu. Çıplak kadınlara ihtiyacı yok. Ajansların dizayn ettiği sanal bir personaya, imaja ihtiyacı yok. Parlak bir p&r ekibine ihtiyacı yok. Varlığına, ismine, cismine, kendini sunma biçimine konjonktüre göre güncelleme yapmıyor. 3-5 senede kendine

Özel İsmet. 80 yıl önce, bugün, Anadolu'da polis bir babanın 6. Çocuğu olarak doğdun. Bu ışıltısız görünen tabloda hakiki sanatkâr ruhu ve o ruhun asaletini korkakça, kaypakça yaşayanlara şık bir çalımla göstermekti senin görkemin. "Tevarüs edilmemiş asalet" demiştin. Parlak

En çirkin mevzuda bile çirkinleşmemek; insanın kendine yapacağı en büyük güzellik. Çirkinleşmemeye direnmek; insanın kendi güzelliğini koruma biçimi, saygısı ve özeni. Çirkin, bayağı, aşağı, pespaye olan şey bunu ister çünkü. Çirkine mesafelenmek, bir güzellik emniyeti.

Hata, kusur affedilir. Kasıtsızca, düşüncesizlikle muhatabını üzen ve üzdüğü yeri içtenlikle telafiye hazır insan affedilir. Ama "haysiyet sınırı"nı aşan affedilmez. O sınırı bile isteye, sayısız kez ihlal eden affedilmez. Orayı ihlal eden her sonucu göze almıştır. Sayısız kez

Bana hediye alma, bana hediye ol.

Yüzler... Yüzlerce, binlerce yüzler. Ömrümüzden sayısız yüz geçer. Ama biri "o yüz"dür. Çünkü hepsi o yüzden, onun yüzündendir. "Aşk, yüzü sevmektir.” der Michel Tournier. Birinin yüzüne, mimiklerine, hallerine bin mana yüklemek aşktır. Detay, aşktır. En küçük, en derin

Oh my God! Düşünebiliyor musunuz Kendall ve Cara gibilerle aynı podyumda yürüdü... (1,5 milyon görüntülenme, binlerce like) İsrail 7 ekimden beri 42.000 insanı öldürdü... Bak ve geç. X akışı bu sahte dünyanın kısacık bir özeti. Bir tarafta parçalanmış cesetler. Diğer tarafta bu

"Kusursuz düşüş"lerin güzelliğine... 🐦‍🔥 Işık'a âşığım. Ama karanlığa da meftunum. Bahar en sevdiğim mevsim ama güzün o mahzun yüzünü de seviyorum. Estetik hazları sevdiğim gibi dönüştüren, derinleştiren acıyı da seviyorum. Güneşi sevdiğim gibi ayın tekinsizliğini de

Kendinden başka bir şeyden bahsedemiyor. Kendiyle ilgisi olmayan bir şeyi dinleyemiyor. Sürekli kendi varlığını, kendi imgesini dayatıyor. Kendi, kendisi, kendiliği... Kendine düşmüş, kendinde boğuluyor haberi yok. Berbat, kaba, bencil, incelikten yoksun bir kendilik gürültüsü.

Kırgınlık "en uzun ömürlü duygular"dan biri. Aşk, tutku, kin, intikam, sadakat, vefa uzun ömürlü duygular. Ölene değin sürüyor. Bir de kısa ömürlü duygular var: Kelebek hisler. Kızgınlık, heves, arzu, hoşlantı, affediş, neşe, keyif, merak gibi. Hepsi geçiyor. Kırgınlık geçmiyor.

Yüzü, gözü, hâli "dünya kokan insan"larla aynı dünyanın insanı değiliz. Aynı ruhun, aynı kalbin, aynı düşüncenin, aynı ahlâkın aynı yaşayışın ve dahi aynı dinî anlayışın insanı değiliz. "Kendi mutluluğundan başka hedefi olmayan insan kötüdür" demişti Tolstoy. Kendi hazzı, kendi

Sezilen, gerçektir. Sezgi, en saf gerçektir. Davetsizce iç sese geliveren, kendini dayatmayan o ses gerçektir. Arsız arzuların, heveskâr hislerin, geveze vesveselerin, kötücül vehimlerin sesine benzemiyorsa eğer; o ses sezgidir ve gerçektir... Henüz kanıtlanmış olmasa bile.