دوسال پیش در چنین ساعت و روزی ساعت ۱۶:۳۴ روز ۲۵ شهریور ۱۴۰۱ وقتی مهسا امینی برای همیشه چشم از این دنیا بست؛ «مادربزرگش با نوای کُردی می‌خوند و پدرش که تازه از هشتگرد اومده بود، می‌گفت به داد دخترم برسید، خاک بر سر من، خاک بر سر ما، هیچ کاری از دستمون بر نیومد، اما رخت سیاه دیگه