Anlayacağımı anladım ve kırılgan, titrek bir neşe günlerime sızdı.

Şu kitabın 208 lira gibi bir fiyata satılıyor olması çok garip bir durum. Türkiye'deki herhangi bir yayınevinin herhangi bir kitabı 250 liradan falan satılıyor şu an. Baya da güzel kitaptır bu arada.

Şampiyon. Agresyon teknik dayanıklılık her şeyi koydu ortaya. Çok mutlu oldum. #FuryUsyk

Burayı artık çok kullanmıyorum ama çok güzel bir fırsat gördüğüm için yazıyorum. Alfa Kitap'ın 5 kitap 195 TL kampanyasında Clive Barker'ın Abarat'ı da var. Diğer indirimli kitaplar pek iç açıcı değil ama uydurursunuz bir şeyler.

Birkaç ay sonra kafamı toparlayıp Dave Grohl'un kitabını bitirebildim. Yaşayan en popüler rocker çok da iyi bir "hikayeci" aynı zamanda. Meşhur İsveç konserinden Kurt'e ve Scream'e kadar her şeyi çok akıcı şekilde anlatmış. Mutlaka alın, okuyun.

Az önce hayatımda okuduğum en güzel kitaplardan birini kenara bıraktım. İçinde bu kadar yoğun bir duygusallık barındırıp böylesine insanın anılarını canlandıran bir kitap olması bir lütuf gibi geliyor. "Giovanni'nin Odası" için sonsuz teşekkürler James Baldwin.

Öyle bir kitap ki hikayesiyle de bağdaşır şekilde önce sizi bunaltıyor, sonra travmalarınızı tetikleyecek kadar manipüle ediyor ve en son olarak da insan doğasından korkmanıza neden oluyor. Son otuz sayfayı nefesim kesilerek okudum, son cümlede bir beş dakika kendime gelemedim.

Beş para etmez bir boksörün Tyson'a kum torbası muamelesi yaptığı bugün tarihten silinmeli. Ucuz ucuz işler.

Baba kontenjanından gözüme çarpan Brandon Cronenberg'in filmleri kafayı yedirtti bu hafta. Sırrı anne baba sebebiyle toplumda ayrıcalıklı olmak mıdır genetik miras mıdır bilemedim.

Her şeyin steril olması çok iyiymiş gibi şartlanmak ve her yerde konfor alanları aramak. Komik geliyor, klasik 2024 dünyası boklukları.

Bu adamı alt edecek bir isim yok şu anda. Fury'i depresyonun kucağına gönderdi bu kez büyük ihtimalle.

Her hafta vizyona giren noname cin filmlerini veya 10 yıllık film Interstellar yerine Nosferatu'yu gösterime soksanız olmaz mıydı? Bu ülke sadece üç şehirden ibaret değil. Paribu Cineverse

Neil Gaiman'ın sapık çıkmasının ardından David Lynch'in ölmesi. Geekler için kara gün.

Yaş aldıkça birilerini herhangi bir sebeple de olsa yargılamanın komplekslerimizi dışa vurmanın en şapşal yolu olduğuna kanaat getirdim. Her hâli komik ve çiğ duruyor, boşuna enerji kaybı.

Nosferatu'yu yeni izleyebildim. Vampir temasının "birileri gelecek ve karımıza kızımıza sulanacak" korkusuyla bağdaştırılması her defasında çok şaşırtıyor.

Gece düşüncelerim: Oturup sakinleşip üzülmeye de zaman ayırmalıyız. Kötü deneyimlerimizi atlatmak için onları küçümsemek kişisel hakaret gibi geliyor. Net olmayı sevmiyorum.

Eskiden bazı tartışmalar için çok çaba harcardım, şimdi "güzel olan" şeyleri paylaşmak dışında bir arzu duymuyorum. Haklı çıkmaya düşündüğümüz kadar ihtiyacımız yok.

Bir an durup okursanız, 15 yıl önce internetin ücra bir köşesine bırakılmış bu şiir zihninizde bir kapıyı aşındırabilir.

Boykot edilen firmaları yıllardır zaten kullanmıyor olmanın verdiği gurur bize yeter.

Bret Easton Ellis'i ilk okuduğumda kafayı yemiştim, Faulkner'i ilk okuduğumda kafayı yemiştim. Şimdi yaşamın bokluğundan uzaklaşmak için okuduklarım eskisi kadar tatmin etmiyor. Yaşımdan, hayatımdan, ülkemden dolayı içimde bir şeyler ölmüş gibi hissediyorum bu konuya dair.