حقیقتش زندگیِ واقعیم خیلی تخمیه. من دلم میخواس یه جیم حرفه ای تو بارسلونا داشتم صبح تا شب به ملت تمرین میدادم. دو هفته یبار هم میرفتم بازیِ این بچه مدرسه ای هارو از نزدیک تماشا میکردم. نه ایران رو میشناختم نه ایرانی رو. هیچ خری هم حق نداشت بگه بابت برد تیمت خوشحالی نکن.