Ik heb maanden een reeks boeken gelezen die elkaar wat opvolgden.
Nu ben ik een ander boek begonnen, van een andere schrijver, maar ik geraak er niet in, in het verhaal.
Vandaag had ik een afspraak bij het UZA. De stomatoloog heeft zachtjes mijn overige wortels er kunnen uithalen en me gehecht. Zo opgelucht dat alles voorbij is.
Wanneer de poetsvrouw geweest is, begint de zoektocht waar ze mijn spullen verstopt heeft. Nu ben ik op zoek naar mijn boterhammen.
Mijn bril, wordt ook nog een verrassing.
Ik kreeg wel koekjes! ❤️
Eerder deze week had ik een screeningsgesprek op het werk. Op van de zenuwen en een kloppend hart in mijn keel. Tussen alle vragen en peentjes zweten door, ontdekte ik plots de mooie glimlach van de man die me vragen stelde.
En die mooie glimlach? Die zag ik vandaag opnieuw!
Vroeger hield ik heel veel van dansen. Nu doe ik het nog zelden. Gisteren stond ik op de dansvloer en oh my god, wat was me dat een houterige bedoening! Ik ben maar wijselijk afgedropen naar mijn stoel dan.
Ik zit in de wachtzaal van het ziekenhuis voor een jaarlijkse controle waarvoor ik veel stress heb.
Zit er een luidruchtig en zeer aanwezige man naast me en oooohh die hangt mijne frak zo hard uit. Mijn blikken dat ik hem toewerp, helpen alvast niet.
Balans na een eerste week middelbaar:
- 13yo is tevreden en past zich geweldig goed aan. Doet zijn best met smartschool en had op dag één al vrienden
- de mama: stresskieken uit bezorgdheid die gek wordt van die smartschool
Loslaten hoe doe je dat precies?
13 yo 🧑🏼🦱: ‘ Mama, ik heb een leraar en ik denk dat hij de tweede wereldoorlog nog heeft meegemaakt. Hij geeft les net als vroeger in die huisjes die je kan bezoeken.’
Hij bedoelt Bokrijk.
Ik heb er 13 jaar geleden niet bij stilgestaan dat ik opnieuw de middelbare studies van zo dichtbij ging mee studeren. Intensieve begeleiding is nog even nodig. Nu heb ik een punthoofd. Straks is er pizza.
