bir şiir gibi ansızın çıkageldin.

yoruldum… yorulmuş olmaktan yoruldum. uzanmak istiyorum çocukluğumun boyalı kollarına. olsun, ne olacak, boyalı olsun ellerin, kolların… okşa saçlarımı.

"serin bir rüyanın hatırınadır çektiğim dünya ağrısı."

“iki kendim varmış maviş anne biri benmişim, biri mutsuz.”

“ ve alışılmış bir yaşamaktır çöker omuzlarıma.”

kitaplar; onları yakabilirsin, ama ateşten daha güçlüdürler.

"hayatını söndürmüş, ışığı açık bırakmış öyle."

"doğaya takılmış bir nazar boncuğuydu bedeni."

"yaşamak ve sevmek öylesine güzel ki gözlerin gözlerime değince."

"bana bir şiir ver güzelliğinden bütün şiirler senin olsun."

"ve bitkin bir uykuda ellerimin seni arayışı."

değişimden korkar, ama aynı zamanda değişmeyen hayattan yakınırız. biz, kendi döngümüzün tutsaklarıyız.

"bir ameliyat izi gibi taşıdığımız çocukluğumuz."

"çünkü yalnızlık eski kıbleydi."

"herkes yoruldu tabii herkes sevdiğinin kucağında önce biraz uyumalı herkes sevdiğinin kucağında önce biraz ölmeli."

kardeşini elleriyle yıkayan babam, nasırlarını en son amcamın teninde unutan eller. o elleri, yüzümde açan acıdan tanıdım sevgisi, hep suskunluğunun gölgesinde kaldı.