پارسال همین حوالی و امسال، حلالت مرد🤌🏻

درباره‌ش کیلومترها راه میرم.

هفتا چیه بابا. متخصص یکم حالش بد شد بردیمش بیمارستان :(

کارزار تعطیل کردن فوتبال ایران و دادن بودجه‌ش به کشتی🙏🏻

غصه‌هام رو آویزون کردم به برگ درخت، امیدوارم تا چند روز دیگه بریزن.

یه جوری همه دارن پشت هم ازدواج می‌کنن انگار امسال ازدواج ترنده.

کاش میشد برای آدم‌ها موزیک فرستاد، بدون اینکه قطع رابطه به‌هم بخوره.

امروز آدمی رو دیدم که ماهی هشت میلیارد درآمد داشت و فهمیدم دارم برای رشته تحصیلی‌ای که در آینده یک هشت‌هزارم اونم درآمد نداره زیادی غصه می‌خورم.

بلانسبت شما، زندگی بنده شبیه همون خریه که خدا شناختش و بهش شاخ نداد.

قبل از دعوا رضا پیشروام، حین دعوا شهاب مظفری. عالی.

-چجوری از پسش بر اومدی؟! -راستش...

کاش واقعا اشکالی نداشت.

نیازمندِ آواز، بغل و خستگی مهد.

آدم فکر می‌کنه که شاید روز خوبش گذشته و درست از همونجا روزهای خوبش شروع میشه.

بهترین مکانیسم دفاعی هم اونجاییه که دیگه راجع به موضوعی که مدتها باعث رنجیدنت میشد خودت جک میسازی و بین همه هم جا میندازی.

ان الانسان لفی غم.

آدم تو طول روز اینجوریه که نه بابا خسته چیه و تازه قبل خواب می‌فهمه چه دهانی ازش سرویس شده.

هرکی هم می‌خواد باهات سر صحبتو باز کنه اول پای لایک‌های اینستاتو می‌کشه وسط، ول کن عامو یه چرت و پرتیه دور هم لایک می‌کنیم دیگه.

الان می‌خواستم در ژانر «من و شغل شریفم، مادر بودن» شرکت کنم، نه که گریه کنم و پاورپوینت ارائه فردا رو بسازم.