وقتی احساسات رو خاموش کنی مثل فنریه که جمع میشه یجایی دیگه زورت نمی‌رسه نگهش داری، یجوری در می‌ره که صدات درمیاد.

یعنی هنوز نخوابیدم، خدایی این وضعیت خواب درست نیست

یک شب روح من مرد و الان روزهاست که فقط دارم بیدار میشم

هرچی گذشت ساکت‌تر شدم هرچی گذشت با کسی درمیون نزاشتم هرچی گذشت خسته تر شدم هرچی میگذره خوب نیست... چقدر هرچی میگذره؛ نمی‌گذره.

هممون یه سری تصمیم داریم که اگر بگیریم همه مخالفت میکنن باهامون، ولی خودت از ته دل خوشحال‌تری.

اولین نشانه‌های رگ روی دست

میگفتم، غصه نخور دیوونه کی دیده شب بمونه ولی یهو شب شد، شب موند، هنوزم شبه

میگن یه بنز سوار همیشه به اندازه پولش بنز میخره سوار میشه. اگر چهارتا چرخ و آینه میبینی، اون شاهین کصخل هیچ ربطی به بنز نداره. ببین چیو می‌خوای جای بنز سوار بشی...

لاک‌پشت گی

صبح رو اینجوری آغاز مییکنیم

فکرت بهم میریزه، نه تنها وزنه‌ها کم میشه، بلکه مصدومیت هم پشت سرش میاد

نفر A هرروز خوبی میکرد، یروز نکرد نفر B هرروز کتک میزد، یروز نزد اون روز A آدم عنی بود، B ماه بود

نخیر، پیتزا ناپولیتن فقط لیتل ایتالی

بخدا که کارمون خوبه😜

بخند، نمیدونی آخریشه یا نه...

“Evacuate Tehran” is nothing more than a populist slogan meant to later claim: “We didn’t intend to kill Iranian civilians; they just refused to leave the war zone.” But how are over 9 million people — without fuel, often without enough savings to relocate, and with no second

عجیب حس همزادپنداری میکنم باهاش همینقدر ساکن، همینقدر تنها، همینقدر خسته از تلاش برای هیچی.

روزی که موتور لاستیک بترکونی و از درد زانو بپیچی به خودت، نیروها نباشن و مجبور باشی کار خیلیاشون رو خودت بکنی و ماشین خراب بشه و اعصاب داغون و... رو چی نامگذاری کنیم؟!!!