O gün de gelmesin, devran da dönmesin. Size karşı kinim bile yok artık. Hepsi benim hatam. Ben istedim. Ben istemeseydim, yakınımdan bile geçemezdiniz. Aldım, kaldırdım, koydum başıma sizi, benim saflığım. Kapılarımı kilitledim artık, anahtar olmayı bilen girer.
"Belki de mutluluk şudur: başka bir yerde olmanız, başka bir şey yapmanız, başka biri olmanız gerekirdi duygusuna kapılmamak." Diyor İsaac Asimov. Olanı olduğu gibi kabullenmek bu yüzden önemli. Çünkü insanın gücü sınırlıdır. Bazen olmaz. Çok istesen de olmaz. Kabullenebilmeli.
Kadını güzel yapan şey ne saçı, ne vücudu, ne kendini ne şekilde taşıdığıdır. Kadını esas güzel yapan sevgisini paylaşabilmesi, fedakarlığı, sorumluluğu, anlayışı, sadece bilgiye değil aynı zamanda kalbe de yönelik aklıdır.
Dünyanın en kötü sonucuna bile katlanabilirim ama belirsizliğe asla. Aralık kapılara, bir gün öyle bir gün böyle olan hiçbir şeye tahammülüm yok benim.