Seni seviyorum ve bu hiçbir şeye yetmiyor. İsterdim ki, sevgim seni sımsıcak bir iklime götürsün, kucağına bastırsın. İsterdim ki, tüm dertlerini unuttursun, bahçende çiçekler açtırsın. Seni seviyorum ve sevmenin sadece sevmek olarak kalmasının sancısı, göğsümü tarumar ediyor..

Güzel sözün, tatlı dilin, mantıklı konuşmaların kölesiyim, lütfen benimle konuşurken kibar ve güzel konuşun, fikirlerimizin uyuşmaması hiç sorun değil, saygı çerçevesinde konuşmayı bilen insanlarla sabaha kadar sohbet edebilirim.

Bu yaşımda öğrendiğim kabak gibi bir gerçek, yanınızda olmak isteyen dünyanın öbür ucunda da olsa, önünde dağlar taşlar denizler sıra yapmış da olsa, dünyanın sonu da gelse bir şekilde dibinizde bitiyor. O yüzden, istemezse koşmaz at, yağmur çamur hikaye. O kadar doğru ki bu söz.

Bazı şeylerin yaşanması için sadece istemek yetiyor. Yani demem o ki, bir şeyler olmuyorsa istenmediği içindir. Bahane vardır, zaman yoktur, sebep çoktur. o yüzden çok kurcalamayın. Olmuyorsa eğer bırakın. Bahanelerle size gelene değil, çözüm yollarıyla gelene inanın.

Bugüne kadar güzel olan her şeyi kazanmak için o kadar çok mücadele ettim ki başıma aniden güzel bir şey gelirse ne yapacağımı bilmiyorum.
Koşmaya o kadar alıştım ki öylece durmanın nasıl bir his olduğunu unuttum.

Aslında sende, benim istediğim hiçbir şey yoktu. Ancak ben, var zannettim. Olsun istedim. Senin üzerinden bir hayal kurdum. Yıldızlı, ışıltılı bir hayal. Bu da sana olan, parlayan aşkımdı. Birazı sana bağlı, çoğu senden bağımsız.

Seninle barışamam ama seni affetmem lazım. Yola seninle devam etmek istediğim için değil kendi yolumda giderken seni sırtıma kambur etmemek için.

Hayatımın kimin nerede olması gerektiğini en iyi bildiğim dönemindeyim. Kafamın ve kararlarımın en net olduğu, kalbinden ve sevgisinden emin olduğum insanlarla beraber olduğum bir döneminde. Her şey en kötü haliyle bile çok güzel geliyor böyle olunca. Sıfır şüphe ve belirsizlik.

Sevilmeyi bekleme. Seni hayatına almakta tereddüt eden kimsenin gelgitlerinde yorulma. Ruhunu doyurmayan herkesten, her şeyden gönül rahatlığıyla uzaklaş. Bekletilmeyecek, ertelenemeyecek, görmezden gelinemeyecek kadar özelsin. Bunu kendine sık sık hatırlat.

Hiçbir şeye küsmedim, hiçbir şeyden vazgeçmedim ama hevesim vardı bir zamanlar, ışıl ışıl koşardım her şeye. Şimdi öyle birisi yok, her şeye taş duvarım.

Bazen bırakmak lazım. Düşünmemek, çaba harcamamak. Düpedüz yaşamak işte. Bir şey uğruna ne kadar çaba harcarsan sonunda kaybediyorsun. Ve bazen savaşmamak lazım hiçbir şey için. Gelişi güzel yaşamak lazım hayatı. Olmuyorsa olmasın. En azından yorulmayız, kaybetmeyiz.

Gerçek sevgiyle tanışmamış, hep koşullu sevilmiş insanlara koşulsuz sevgi sunduğunuz an bocalıyor ve en çok sizi kırıyor. Son derece kıymetli kalbimizi, sevgimizi, şefkatimizi ve vaktimizi kime verdiğimize çok dikkat etmek gerek... Gerçekten de taşı sulasan da çiçek açmıyor..

Sizinle aynı yoldan geçmemiş insanların sizi anlamalarını beklemeyi bıraktığınız an özgürleşirsiniz.

Birini sevmek onun onurunu korumaktır. Onun onurunu ne kadar düşünüyorsak onu o kadar seviyoruzdur. Eğer birini seviyorsak ona karşı titizliğimiz, özenimiz, saygımız olur. Saygı, hürmet, sadakat gibi bağlayıcı duyguların olmadığı bir yerde anca saplantıdan söz edilir.

İnsan sürekli olarak duvara karşı konuşursa bir yerden sonra ansızın vazgeçer konuşmaktan. Sıkıntısı geçtiğinden değil, bir anlamı olmadığından. Konunun duvarla bir ilgisi yok.

Sana ilk defa kalbimle değil de, mantığımla baktım. Tüm çabamın boşa olduğunu, ne kadar uğraşsam da taş kalbine çiçek açtıramayacağımı fark ettim. Bu fark ediş senden vazgeçme eşiğim oldu. Yolun açık olsun..

İhanet sadece aldatmak değildir. İhanet verilen sözlerinde tutulmamasıdır. Birlikte yürünen yolda yoldaşını da yalnız bırakmaktır. Verilen umutları yok etmekte ihanettir. Vefaya vefasızlık etmek, tüm emeklere nankörlük etmekte bir ihanettir.

Önceden insanlara sınır çizerken tereddüt ederdim. Acaba alınır mı, kırılır mı, yanlış anlar mı diye. Sonra anladım ki nezaketimin hiçbir karşılığı yok. Bilakis imkan geçince size zarar bile veriyorlar. O yüzden daima net olmaya karar verdim. Acıtmadan, tüm gerçekliğimle..

Bir yere ait olmadığınızın en büyük kanıtı, oraya ait olma çabanızdır. Aidiyet biraz şey gibidir yolunu kendi bulan su, ittirmeden akan zaman, tutmadan peşinizden gelen gölge gibi..