İnsanın saf duygularını, çıkarsız hislerini, sabrını, sadakatini kendini sürekli tüketen ve değersizleştiren biri için harcaması, büyük bir kalp körlüğüdür. Bunu fark etmek için geri dönülmez yollara girmeye gerek yok, karşısındakine değer vermeyen insanlar asla değişmez.