aşk-ı hak ihsân olunduğu vakit, o aşktan kuvve-i nutkıyyeye bir hayret ve bir durgunluk gelir; artık dedikoduya ve şu şöyle demiş, bu böyle demiş­ tarzında mâcerâ­dan [olup biten şeylerden] bahsetmeğe mecâli kalmaz.