با پایان سال تحصیلی جاری، زنان افغانستان از یک دوره‌ی تحصیلی چهارساله باز مانده‌اند؛ به این معنا که در این مدت زنان نه جذب دانشگاه شده و نه از آن فارغ شده‌اند. بیشتر در وب‌سایت اطلاعات روز | Etilaatroz: storage.googleapis.com/qurium/www.eti…

طالبان یک معلم را محکوم به اعدام کرد، چرا؟ عبدالعلیم خاموش، آموزگار پکتیا، تنها به‌خاطر گفتن «آموزش علوم مدرن لازم‌تر است» به اعدام محکوم شد. این «تر» ساده، که بر اهمیت علوم جدید تأکید داشت، چنان طالبان را نگران کرد که حکم مرگ او را صادر کردند. 📌 حالا دو سؤال: یک- آیا واقعا

به‌باور شمار زیادی از آموزگاران در هرات، طالبان به‌‌گونه‌‌ی هدفمند تلاش می‌کنند تا آموزگاران مکاتب دولتی را زیر فشار قرار دهند. هدف آنان به‌گفته‌‌ی این آموزگاران، گسترش مدارس دینی و جایگزین ساختن آن‌ها به‌‌جای مکاتب رسمی است. اینجا بخوانید: storage.googleapis.com/qurium/www.eti…

در گزارش جدید اطلاعات روز ببینید چگونه طالبان بدون هیچ سند معتبر یا مهر و امضا، فرمان‌های مهم را صادر و اجرا می‌کنند! احکام تغییرات قدرت از راه پیام‌های شفاهی و انتشار در شبکه‌های اجتماعی اعلام می‌شود – اما چرا هیچ‌کس حق رد کردن این دستورات را ندارد؟ 📌 برای درک عمیق‌تر درباره

دعوای اراضی میان دو طایفه در ولسوالی دولتیار غور و فیصله طالبان درباره‌ی این دعوا، منجر به «کوچ‌ اجباری صدها» خانواده شده است. یک منبع در غور می‌گوید که مقام‌های محلی طالبان در غور دستور کوچ حدود «۶۰۰ خانواده» را صادر کرده‌اند. به‌گفته‌ی منبع، از روز پنج‌شنبه هفته‌ی گذشته تا

منابع در غرب شهر کابل از بازداشت دختران جوان توسط امر به معروف و نهی از منکر طالبان خبر می‌دهند. یک منبع در پیامی به روزنامه اطلاعات روز گفته است که عصر امروز (شنبه، ۲۸ سرطان) در چند ساحه دشت برچی از جمله کوچه رسالت و فروشگاه ‌«برچی سنتر»، دختران به اتهام «بدحجابی» توسط امر به

منابع در غرب شهر کابل از بازداشت دختران جوان توسط امر به معروف و نهی از منکر طالبان خبر می‌دهند. یک منبع در پیامی به روزنامه اطلاعات روز گفته است که عصر امروز (شنبه، ۲۸ سرطان) در چند ساحه دشت برچی از جمله کوچه رسالت و فروشگاه ‌«برچی سنتر»، دختران به اتهام «بدحجابی» توسط امر به

این تفاوت نه فقط یک مسأله‌ی اقتصادی، بلکه نشانه‌ای از نظام ارزشی معیوب است؛ جایی‌ که دانش، تخصص، و زحمت آموزگار در سایه‌ نفوذ سنت و باورهای مذهبی، بی‌صدا مانده است. چنین وضعیتی به ‌مرور جامعه را از مسیر توسعه منحرف کرده و نسلی را پرورش می‌دهد که برای کسب دانش نه آموزگار بلکه ملا

در میان حلقه‌ی تهدید و تحقیر، یکی از زنان با شجاعتی تکان‌دهنده و ترسناک جلو می‌آید. دستش را به‌سوی لباسش می‌برد، حجابش را نشان می‌دهد. صدایش محکم است، می‌پرسد: «کجای حجابم مشکل دارد؟» طالبان پاسخی ندارند جز تکرار یک واژه: «بدحجابان. بازداشت استید. کل جای را مردار کردید.» «بدحجاب»

اریش فروم در کتاب «گریز از آزادی» (Escape from Freedom, 1941) توضیح می‌دهد که انسان‌ها در برابر پیچیدگی‌های اجتماعی، فشارهای سیاسی و بحران‌های هویتی، از آزادی واقعی می‌گریزند و به دامن ایدئولوژی‌های اقتدارگرا و سرکوب «دیگری» پناه می‌برند. تحلیل‌های روانکاوانه نشان می‌دهند که

باختری، برخلاف روایت‌های تاریخی رسمی، حقیقت را نه در بازنمایی مستقیم، بلکه در لکنت و شکست زبان می‌جوید. زبانِ شکست‌خورده، زبانِ زخم‌خورده است. و همین زبان، حامل حقیقتی است که از منطق تاریخ رسمی فرار می‌کند. بازخوانی آثار واصف باختری نه‌تنها ضرورتی ادبی، بلکه عملی فرهنگی و سیاسی

میرزا یزدگرد (کوهی سمنگانی) هنرمندی خودساخته، خلاق و ریشه‌دار در بطن طبیعت و فرهنگ محلی افغانستان بود. آثار او نه‌تنها از نظر تکنیک هنری، بلکه از حیث محتوا، روایت، و نگاه زیبایی‌شناختی دارای ارزش ویژه ‌اند. مرور زندگی و میراث این هنرمند گمنام، گامی کوچک در ثبت حافظه‌ی فرهنگی

حکومت طالبان با هیچ مقدار ستم بر زنان و مردان افغانستان نخواهد توانست شهروندان این ملک را برای همیشه به بردگی بکشاند. مردم زخم‌ها خواهند خورد، بی‌رسمی‌ها تحمل خواهند کرد و جهالت‌ها و تعصب‌ها از سر خواهند گذراند. اما فراموش نخواهند کرد که زندگی خوب زندگی طالبانی نیست؛ اما از یاد

از حدود یک ماه به این طرف کاربران شبکه‌های اجتماعی در افغانستان، ایران و پاکستان، ویدیویی را نشر و بازنشر کرده‌اند که در آن ادعا می‌شود یک ورزشکار ایرانی در پی سقوط از ارتفاع جان باخته است. بررسی‌های سنجه نشان می‌دهد که این ویدیو دستکاری شده و ادعای کاربران واقعیت ندارد. در

مسأله‌ای که اوضاع را پیچیده‌تر و تصمیم‌گیری حکومت طالبان در مورد تی‌تی‌پی را دشوارتر می‌کند، پیوندهای تاریخی و ایدئولوژیک میان طالبان افغانستان و تی‌تی‌پی است. این دو گروه در دوره‌ی جنگ علیه حکومت پیشین افغانستان و نیروهای امریکایی در کنار هم بودند. این نزدیکی به وصلت‌های

سویه‌ دیگر در این روایت‌سازی طالبان تبدیل شدن از «متهم» به «قربانی» است. طالبان با پیوند زدن سرنوشت خود به مردم فلسطین به‌عنوان امت اسلامی و جنگ‌زده، سعی دارند هرگونه فشار جهانی را به‌عنوان «تبعیض علیه مسلمانان» جلوه دهند و در عوض، از پاسخ‌گویی نسبت به عملکرد خود با مردم و به

قطع صدای خبرنگاران زن هنگام پخش زنده نشست خبری وزارت خارجه‌ی طالبان مرکز رسانه‌های گروه طالبان هنگام پخش مستقیم نشست خبری وزارت خارجه‌ی این گروه، صدای خبرنگاران زن را قطع کرد. در پخش زنده در حالی که صدای خبرنگاران مرد شنیده می‌شد، اما هنگامی که خبرنگاران زن سؤال می‌پرسیدند، صدا

جنبش روشنایی، «ز هضم هاضمه‌های حقیر بالا بود». فارغ از دم و دستگاه اشرف غنی، عبدالله عبدالله و کلیت ساختار طرد و تبعیض، حتا رهبران جنبش روشنایی و حلقه رهبری‌اش هم، آن حجم از ظرفیت و طراوت مدنی و قدرت نرمِ عظیمِ نهفته در متن آن را درک نکردند. هرچقدر از جنبش روشنایی و آن تابستان

فرهنگ وابستگی‌‌ای که از سوی برخی مدارس دینی با فرستادن کودکان خردسال به در خانه‌‌ها برای گرفتن غذا خلق می‌‌شود، پی‌‌آمدهای اقتصادی و روانی بسیار مخربی دارد. تضعیف نیروی انسانی مولد یکی از بزرگ‌‌ترین صدمه‌هایی است که بر پیکر بی‌جان تولید در کشور وارد می‌شود. وقتی که کودکان خردسال

فاجعه‌‌ی دهمزنگ؛ نهمین سالیاد قربانیان جنبش روشنایی