bütün pencerelerde bekleyen benim

dünya ki anılardan oluşma ben en güzelleri için yaşıyorum 23. yılından selamlar

Sabah kalkar elimi yüzümü yıkar her şeye fevri tepkiler vermeye başlarım

Olmaz diye birşey yok su bile boğazında kalıyor icabında

Herkesin her seyi ne kadar kolay oluyor. Bize gelince daglar, taşlar, yokuşlar, çıkmaz sokaklar

varoluşun ağırlığını hafifletmek için balkonda içilen bir kahve

Kabullendiğim değilde hoşnut olduğum bir yaşam

Ne araya yolların girmesi, ne kapanan kapılar, ne yıldız kayması gecede, ne ceplerde tren tarifesi, ne de turna katarı göklerde. İnsanın içini dökmekten vazgeçmesi ayrılık, İpi kopmuş boncuklar gibi yollara döktüğü gözlerini, birer damla düş kırıklığı olarak toplaması içine.

talihsizlik burada işte, en büyük talihsizlik, dedim, bir türlü kopamamak, kaçıp gidememek, kalmaya ve yenilip yutulmaya mahkum olmak.

Bütün mümkünlerin kıyısındayım

Ruhunu bir ömür boyunca tercüme etmek zorunda kalmaman için, senin dilini konuşan biriyle olmanı dilerim

savaş bitince senin için taze incirler toplayacağım. seninle kalacağım.

Aymışam yarı gece, Seni bulmuşum sonra. Seni, kaburgamın altın parçası Seni, dişlerinde elma kokusu Bir daha hangi ana doğurur bizi?

Dil, hep ağrıyan dişi yoklar İnsan acıyı hep aklında tutar

Her şeyi bir anda nizâma kavuşturamazsınız hayat, adım adım parça parça tecelli eder.

yaşamak içime serpilsin istiyorum

bütün günlerin biriktiği o yerde azalıyorum.

Gözlerimden taşan o şeffaf renkleri, saklamaya çalıştığım tüm o kıyametleri , bastırdım bağrıma bir sır gibi çünkü gülümsemelerimden sahte kıyafetler hepsini anlatamayacak kadar rengarenkti

garip başımın derdi bir yürek taşıyorum

ibrahim, baltanın suçu yok. kırılmak puttan eskidir, bilmiyorsun.