Cavad Nə-rə (جاواد نعره) Qastannaməsindən - Kitabi biz Təbrizli”yux”:

Ağır ağır, yavaş yavaş yerirdim, gördüm yirmi otuz kişi piçaqla, gəmə, zəncirlə çıxdılar qabağıma. Yügürdüm var yoxlarına hola qoşmaxdayedim gəl görəsən.

Buyandanda pənçər oğlu pənçərlər arxamdan qırx əllisi ginə tapılıb boğuşdular. Vura vura , kəsə kəsə , dələ dələ zaminli piçağımı açıb birər birər ləşlərini sərdim yerə. Birdən göylərdən bir səs eşidildi:

- Yaa Cavat mən xələqə sən qətələ?* neynirsən..?