Life is unfair Kill yourself or get over it🌹

راسش بالاخره قاعده بازی رو یاد گرفتم؛ دیگه هرچی هم گریه کنم مربوط به خریت های گذشته‌مه فقط. که اونم بالاخره جوان بودیمو جاهل؛ آدم گاهی مفت می‌بازه خودشو تا یادش بمونه ارزشش چقدره♥︎

یه بغل، شبیه درخت محکم، بی‌قیدو بی‌شرط

منو اون پسر نجیبه

از دیروز رندم یاد یارو افتادم چندبار و اصن بابت اینکه حتی میشناختمش هم اینجوری میشدم که Ewww. هیچی دیگه امروز صبح دیدم به! جایی که اومدم مصاحبه لیترالی همون شرکتیه که توش کار میکنه:/ الانم که یهو اومد توییتمو لایک کرد. Eww Eww Ewww LEAVE ME ALONE BITCH

تموم شد. تقریبا ۳ماه طول کشید :)

به نظرم یه چیزی که عموما تو تراپی به آدما نمیگن، قائل شدن حقو‌ حریم برای بقیه‌س. به جایی میرسه که انقدر به خودت، احساسات و افکارت اعتبار میدی (بواسطه آسیب هایی که در‌گذشته دیدی) که یادت میره توام میتونی اشتباه کنی و همیشه حق با تو نیست. این خیلی ترسناک میکنه آدما رو.

حقیقتا امشب بعد از چند سال یه فیلم خوب دیدم تو سینما. در فضای مسخره و مهوعی که سینمای ایران رو گرفته چون کارگردانا و تهییه کننده‌ها صرفا میخوان پول در بیارن؛ ۳ ساعت تماشای « پیر پسر» بهترین تجربه‌ای بود که میشد از سینما رفتن داشته باشم.

میخوام تنها باشم.

Meh.

کاش میتونستم موقع خوندن این خبر ناگوار دستتونو بگیرم ولی متاسفانه وقتی تو دایرکت اینستاگرام پیامی رو ادیت میکنید طرف مقابل میتونه با زدن روی edited بالای پیامتون، ورژن ادیت نشده رو ببینه =)

🤲🏻🕯️🤲🏻🕯️🤲🏻🕯️🤲🏻🕯️🤲🏻🕯️🤲🏻 یا امام زمان

Pop & Hot Culture Forever an icon

مرتیکه‌ی سیچوئیشن‌شیپ‌زاده مگه منم مسخره پدرتم؟ (معلومه که هستم)