Siyasi olarak savunulan görüş her ne olursa olsun karşı tarafa kızgınlık duymak ve onu küçük görmek, hele de nefret duyguları beslemek, karşı tarafın da bir insan olduğunu unutmamıza neden olarak rasyonel kararlar almamızı engelliyor ve siyasi kökenli şiddete sebep oluyor.

Karşımızdaki kişiyi ön yargılarla "öteki" olarak gördüğümüzde ona fiziksel olarak zarar vermek daha kolay hale geliyor. İkili ilişkilerdeki gibi toplumsal barış ve ilerleme imkanı ancak karşımızdakinin görüşlerine katılmasak dahi ona saygı duymaya başlamamızla mümkün oluyor.

JLG, 1968

herman hesse, bozkırkurdu

Godard retrospectively recognised his youthful infatuation with Sartre’s writing:  “I wanted to read everything. I wanted to know everything. Existentialism was at its peak at that time. Through Sartre I discovered literature, and he led me to everything else.”  #godard #sartre

"Yüzmenin ne demek olduğunu hiçbir zaman yüzme hakkında yazılmış bir makaleden öğrenemeyiz. Yüzmenin ne olduğunu bize ancak akıntıya atlamak söyler." — Martin Heidegger

istanbul valiliği okullar açılacak diye köpeklere kafayı takmış, çocukların hepsi aç, beslenme çantaları boş, çocuklar okulu bırakıp işçi olmuş iş cinayetlerinde ölüyor, kız çocuklarına istismar almış başını gitmiş. ama valiliğin bir derdi var: köpekler.

kemal sayar’ın dediği gibi; ‘yas, sadece sevdiklerimizi kaybetmekle olmaz. bir yaşama biçimini kaybetmek de yastır. bir şehri bildiğimiz halde kaybetmek, rutinlerimizi kaybetmek de yastır. hatta itikatlarımızı, dünyayla ilgili inançlarımızı kaybetmek de yastır.’

Simone de Beauvoir, aşkı iki özgür insanın karşılaşması olarak tanımlar: biri diğerine sığınmaz, iki hayat birbirini zenginleştirir.

“that’s how it’s meant to be, isn’t it, Lou: we should be like a river” Rilke. August, 1903.

Danae, 1909 #artbots #schiele

Hiçbir tarafın hikayedeki ötekini yıkıcı bir hak görmeyle kontrol etmeye çalışmadığı, ilişkiyi, ötekinin eylem ve varoluşundan dolayı mağdur ediliyormuş gibi yaşamadığı, özgür olmanın getirdiği sorumluluklar ve hesap verebilirliği göğüsleyebildiği aktif bir gönüllülük hali

August evenings in Bucharest, in the alleyways of late summer, where rain falls not as water but as a haunting, draping the city in a shroud of memory. The air hangs heavy with blue smoke, and I remember—I remember Ingeborg, her letters now relics of a silence that outlived time.

Sosyal medyada ifşa edilen failler, yıllarca susturulmuş kadınların artık sessiz kalmadığının göstergesidir. Her ifşa, bir cesaret örneğidir. Kadınların yanındayız, adaletin ve toplumsal değişimin takipçisiyiz.

Details, The Theatre of Dionysus.