🔥The 9th Round of Easy Loan, Earn $40 Reward is in progress❗️ ⏰ Promotion Period: January 15th - Feburary 15th, 2025 👉 Register now and check more details at gate.io/campaigns/358

Bizi güzel yarınlara çıkartan eylemler değer vermekle—ama doğru şeylere değer vermekle—başlar. O yüzden kendimize arada şunu sormakta fayda vardır: "Eğer ben kendime, hayatıma, sağlığıma, ilişkilerime, işime vs. şimdikinden çok daha fazla değer verseydim neleri farklı yapardım?"

"Karakter diye bir şey yokmuş gibi davranmak" bizi insanlarla ilişkilerimizde son derece yanlış seçimlere ve olumsuz sonuçlara götürecek bir şeydir. Hayatımızda önemli rollere getireceğimiz insanlarda güvenilirlik, saygı ve empati en başta bakmamız gereken özellikler arasındadır.

İnsan sevmemekle kaygı arasında belli bir ilişki vardır. Çünkü insanlara genel yaklaşımımız sevgisiz ve güvensiz olduğunda, dünya çok daha sevimsiz, tekinsiz ve korkutucu bir yere dönüşür.

Motivasyonsuzluk, “içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor” demek, bir yerde “yapacağım herhangi bir şeyin bir değeri, anlamı, faydası olacağına inanmıyorum” demektir. Bu, hemen hemen her zaman bir yanılgıdır.

Gençlik, geriye dönüp baktığımızda “ne kadar da potansiyelle doluymuşum” dediğimiz zamandır. Şu var ki, geleceğe kıyasla bugün hepimizin gençliğidir ve taşıdığı potansiyel yine çok değerlidir. Bugün yapabileceğimiz, başlayabileceğimiz, değiştirebileceğimiz pek çok şey vardır.

Romantik ilişkilerde içine düşülebilecek en büyük hatalardan biri, sevginin esas ölçütünün davranışlar olduğunu unutmaktır. "Evet, arada bana kötü ve acımasızca davranıyor olabilir, ama özünde beni seviyor" demek sevgi kavramını yanlış anlamış olmaktır.

"Özünde iyi"—gerek kendimiz kullanırken, gerek bir başkası için kullanıldığını duyduğumuzda dikkatli olmamız gereken bir ifadedir. Zira bu ifade çoğunlukla iyiliğinden şüphe duyulan ve rahatsız edici davranışları meşru görülmeye ve gösterilmeye çalışılan insanlar için kullanılır.

Yaşama sevinci, ümit ve merak... Bu üçü, mutlulukla alakası en kuvvetli şekilde belgelenmiş karakter özelliklerindendir. Kendimize sormakta fayda vardır: Biz, içimizde bu erdemleri beslemek için ne yapabiliriz? Hayatımıza neleri katabilir ve hayatımızdan neleri çıkartabiliriz?

Mutlu insanlar, kendilerini devamlı birileriyle karşılaştırıp da bu karşılaştırmalardan zihinlerinde maksimum galibiyetle ayrılan insanlar değillerdir. Mutlu insanlar, devamlı kıyas ve yarış ihtiyacı hissetmeyecek denli özgüvenli ve odaklarında kendi hayatları olan insanlardır.

Zaman içinde daha iyiye gitmek istiyorsak iki karakter vasfı mühimdir: Özfarkındalık ve özsorumluluk. Yani kendimize olabildiğince tarafsız bakabilmek ve gördüğümüz olumsuzluklar karşısında—birilerini veya bir şeyleri suçlamak yerine—kendi elimizden geleni yapmayı vazife edinmek.

Her zaman, ama en çok da zor zamanlarda ihtiyacımız olan şey, erdemlere sarılmaktır: Ümide, cesarete, dirayete, bilgeliğe, sağduyuya ve en çok da dayanışmaya...

Hayatın kaosuyla, bilinmezlik ve belirsizlikleriyle bizi en fazla sınadığı dönemler, kendimize makul hedefler koymanın daha da önem kazandığı dönemlerdir. Bu hedefler kontrolümüz altında olmayana değil de olana odaklanmamızı sağlar ve yaşantımıza belli bir düzen duygusu katarlar.

Hayatın doğası, bizler işin içine hiç girmesek de çok fazla acı içerir—hastalık, felaket, ölüm gibi... Lakin bir de insan eliyle yaratılmış, aslen "lüzumsuz" acılar vardır. Hepimiz için dileğim, işte bu tür acıların hızla azaldığı, birbirimize dert değil de deva olduğumuz günler.

Sevgili dostlar, haklı sebeplerle toplu göçün yaşandığı bu günlerde ben de bir süredir Bluesky'da da olduğumu paylaşayım sizlerle: bsky.app/profile/pelink…

Cesaretimizi, değer verdiğimiz şeylerden alırız. Bu bazılarımız için adalet, özgürlük, insan hakları gibi evrensel değerlerdir; bazılarımız içinse güç, para, mevki gibi şahsi çıkar odaklı "değerler". Dünyayı daha yaşanası kılanlar ve tarihin onurlandırdıkları, ilk gruptan çıkar.

Sevgili Işıl Öz ile ümit üzerine kısa bir söyleşimiz 😊