Sayılar da kelimeler ve notalar gibi maddi olan ile manevi olan yada zihnimiz ve gerçeklik arasında bir yer edinirler.

Dünya,sadece nesnelerin toplamından ibaret değildir. Zihinimiz nesnelerden öte bambaşka bir dünyaya aynı dünya içerisinden kapılar açar.Böylece bağımsız bir düşünece dünyası daha varoluşa eklenir. İşte bu iki dünya arasında nesneler uzay ve zaman algısından bağımsız düşünülemez.

Zamanın “akış”yönü Entropinin “artış”yönüdür.

Var olduğumuz evreni, belirli bir duyum eşiği içerisinden algılıyoruz. Alt ve üst değerleri referans alarak anlamlandırmaya çalışıyoruz. Oysa; gelinen son noktada bilim bize daha alt ve daha üst noktalarda evrenin işleyişinin bizim algılarımızdan çok daha farklı olduğunu gösterdi

Evren içerisinde, her birimiz biricik olsak da, büyük bir makinanın küçük küçük çarkları gibi bir şekilde birbirimize eklemliyiz. Çıkarımlarımız ve çıkardığımız sesler, gıcırtıdan ötesi değil.

Gelinen bu son noktada artık biliyoruz ki “Evren” sadece ve sadece ölçebileceğimiz verilerden oluşmuyor. Hayatımız her anında etkisini yadsıyamayacağımız bir çok ölçülemez yönü ile yaşamın içinde, bizleri her yönden kuşatıyor.

İnsanoğlunu diğer canlılardan ayırt eden en önemli özelliği , “ikinci” farkındalığa sahip oluşudur. Başka bir ifade ile farkında olduğunun farkındadır.

İnsanoğlunun en büyük yanılgılarından birisi de, her şeyi kendi bilgisinden ibaret zannetmesidir.

Görünen o ki insanların ahlaki kabulleri ile yaşayışları arasında çoğu kez kapatılması çok güç mesafeler var.

Nesneyi bilmek, Nesnenin illetlerini bilmektir.

İçinde bulunduğumuz yüzyılda özgürlük; iktidar sahiplerinin belirlediği sınırlı şıklardan her hangi birini özgürce seçmekten ibaret.

Doğa tüm sırlarını ışıkla gizler , ışıkla açar.

Düşlerin en talihsiz yanı ortalık malı olmalarıdır.

Sonuçlar ancak, tüm iseler ortadan kalktığında ispat edilmiş olur.

Birşeyi hatırlamak , onu şimdiye çağırmaktır.

Çoğu kez düşünürler; bir fikri benzer kullanımların yıpranmış izlerini taşıyan kelimelere hapsetmek yerine, yeni kavramlar üzerinden izah / inşaa etmeye yönelmişlerdir.

Tecrübenin olduğu yerde, hakikatin bilgisi konuşulmaz.

Gören göz,kendine inanır.

Kalbinde şüphenin sesi varken, hakikatin sesini duyamazsın.

Doğruluk bakış açımıza göre değişir.