Twitter Beğeni Hilesi

رضا رسایی رو توی سکوت بی خبری اعدام کردن... نذارید برادر منم توی سکوت بی خبری بلایی سرش بیارن صداش باشید... #مجاهد_کورکور

دوستی داشتم که روابط متعدد داشت،ولی وقتی ازش فاصله گرفتم که فهمیدم با زن متاهل هم رابطه داره.حالا اون مهاجرت کرده،موفقه و همسرش مدله؛ عوضش من در تنها رابطه‌ام متهم شدم که خیانت نکردم،چون عرضه‌اش رو نداشتم! ۲تا درس گرفته باشم اینه که دنیا به کام لاشی‌هاست و کسی ارزش عشق رو نمیفهمه

شجاع‌ترین هایمان را به قتل رساندند #رضا_رسائی #محمد_قبادلو #محسن_شکاری #محمد_حسینی #مجیدرضا_رهنورد #محمدمهدی_کرمی

دلم میخواد راه بیفتم زیر نصف توییت های تایملاین بنویسم کسشر نباف حرومزاده کثافت... آره بد جور مستم، وگرنه با ملت تعارف دارم!

دلتنگی حس عجیب و سهمگینیه... گاهی وقتا واقعا دارم له می‌شم، احساس می‌کنم ته گودال ماریانام

همچنان معتقدم کسی که بتونه از ایران بره و نره، از سگ کمتره. کسی هم که بره و برگرده از اون سگ کمتر کمتره. با منم بحث نکنید.

از این اپ های دیت یابی هم خیری ندیدم. همه دنبال "امیر بکن در رو" میگردن، بعد میان تو توییتر چسناله دوست‌پسر وفادار می‌کنند!

ولی من دلم لک زده... برای خیلی چیزها!

جالبه مردهای متاهل و پارتنردار خیلی راحت پیشنهاد رابطه میدن به دخترا و خیلی‌هاشون هم جواب میگیرن، ولی من حتی نمی‌تونم به یک نفر پیشنهاد بدم. از اون طرف هم که مد شده مدام اسکرین‌شات پیشنهاد رابطه رو میگیرن و مسخره می‌کنند! همون یک ذره اعتماد به نفسی که جمع میکنم هم لگدمال میشه

شاید این هوش مصنوعی لعنتی درست می‌گوید،شاید من اصلا وجود ندارم که جرات ندارم در اکانت اصلی‌ام در طول ده سال یک عکس از خود بگذارم... شاید "زندگی من خالی خالی است مثل توییترم" که هرچه می‌گویم و گفته‌ام لایک نمی‌گیرد،هرچند که آنجا زیاد هم چسناله نمی‌کنم تا کسی را خسته کرده باشم...

مصائب که زیاده... ولی خیلی فیلم و سریال‌ها رو دلم میخواست فقط بخاطر اون دوباره ببینم، تازه خوب هاش رو گذاشته بودم آخر؛ مثل یک تیکه خوشمزه غذا که میخوای بمونه آخرش تا طعمش بمونه... ولی فیلم‌ها و سریال‌ها همینجوری موند و تنها طعم تو دهنم، طعم یچیزیه تو مایه‌های "خاک و یخ و خاکستر"

بعد یکسال و نیم رفتم نونوایی و سوپر که صبحانه تازه بخورم، افسردگی رو تجربه کرده باشی می‌فهمی چی می‌گم

کسایی که شوخی جنسی میکننن🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩🚩

اینکه در حسابی که مثلا با هویت خودته و چند نفری از دوستان حضور دارند، از روزمره و نظرات و احساساتت بنویسی ولی هیچ واکنشی یا لایکی نگیری، جز تحقیر چی داره؟ ترجیح میدم همینجا بنویسم، لااقل اینجا میدونم برای دیوار دارم حرف می‌زنم!

چنان محو شده که حتی نمیذاره استاکش کنم! از همه شبکه های اجتماعی خودشو غیرفعال کرده (بلاک نکرده و حتی عوض هم نکرده چون لینکدینش رو نمیتونه عوض کنه و دوباره نتورک ایجاد کنه از اول) و حتی اینکارش هم داره عذابم میده 😕

من هم روزی رییسی داشتم؛ هم زد منو اخراج کرد، هم الان خودش کسی رو پیدا نمی‌کنه.

توییت هاشو سریع لایک نمی‌کنم، میزارم مثلا ۱۰-۱۵ نفر دیگه لایک بزنن و بعد من، که مثلا تابلو و ضایع نشم! با این اوضاع توقع هم دارم که از تنهایی در بیام [ایموجی ریدم به این روحیه و اعتماد به نفس]

زبانمو ترکوندم... ولی کسی نیست خوشحالیشو باهاش شریک شم، حداقل شیرینی بدم بهش!

حتی پول کنسرت ماکان اشگواری رو هم ندارم!

چقدر که این scenes from a marriage به واقعیت نزدیکه و رنج‌آوره... انگار زندگی خودمه و دارم باهاش اشک می‌ریزم