Olgunlaşmak, bazı konuşmaları yapmamayı seçmektir. Çünkü neyin değeceğini, neyin zaman kaybı olduğunu artık biliyorsundur.

Kaygı, hayatın anlamını keşfetme yolunda önümüze açılan bir kapıdır

Akılsız insanlar, sahip oldukları şeylerin değerini ancak onları başkasına kaptırınca görürler

Kalabalık ne tarafa giderse, her zaman diğer tarafa koşun. Onlar daima yanılırla

Cömertlik, verebileceğinden fazlasını vermen; kibir, ihtiyacından azını almandır

Fakat bir kadın hem zeki hem de kıskanç olursa, iki kadın haline gelir ve bu bir felakettir işte

Tanrı insanların dualarını dinleseydi, insanlık çok hızlı bir şekilde ortadan kaybolurdu, zira herkes birbirine beddua etmekten başka bir şey yapmıyorr

…çünkü onlar da kendilerini duymuyorlardı. Toplum dediğimiz şey, kendi yankısına âşık olmuş bir kafestir.

Ahlakı zayıf, terbiyesi kıt toplum, içindeki zorbalara ve soygunculara hayranlık duyar.

Bir çocuğun cesaretiyle yüzleştiğinizde, onu bastırmak değil, duymayı seçerseniz; o an sadece onu değil, aranızdaki güveni de büyütmüş olursunuz.

Sürü halinde ki insanların, değer yargıları yoktur. Aile ve toplumlarından bir doğruluk paketi alır ve onları asla sorgulamadan tüm hayatlarını, bir çarkın dişlisi olarak yaşarlar.

Çocuklarınızı değil kendinizi eğitin, onlar zaten size benzeyecek.

Her şey üzerine geliyorsa belki de yön değiştirmenin zamanı gelmiştir…

Yaş aldıkça şunu anlarsın: Önemli olan seni uzun süredir tanıyan değil, gerçekten gören, anlayan, destekleyen, güldüren, huzur veren ve yanında kendini iyi hissettiren kişidir

Yalnız kalan insanlar tehlikeli değildir. Genellikle kötü deneyimler yaşamış ve artık huzuru arayan, sakinliği tercih eden kişilerdir...

need