Kalbine iyi gelen bir mekân, ruhunun benzediği bir insan ve seçilmiş bir yalnızlık, ihmale gelmeyecek kadar hayatî meselelerdir. Kalp her yerde kendine iyi geleni ve huzur vereni arar.
Küstürmeyin insanları hayata. sonra her şeyden vazgeçiyorlar. Yaşamaktan, güzel olan her şeyden... Bir odada yalnızlığı; bir dağ başında kalmayı, bir adada mahsur kalmayı, nerede bir yalnızlık varsa onu istiyorlar.Küstürmeyin işte bazı insanları...
Derin bir yalnızlık ortasında, İlmek ilmek işlenmiş çaresizliğinle, geçmişini arıyorsun. Sanırım en çokta eski kendini özlüyor insan. Kaybettiklerine değil, neleri feda ettiğine kahroluyor insan.
Hz. Ali: İnsanları tanıyan yalnızlaşır. * Hz. Ömer: Yalnızlık cahil kişilerle oturmaktan iyidir. * Hz. Mevlana: En acı yalnızlık anlamayanlar arasında olmaktır. * Cemil Meriç: Yalnızlık ellerin kahrını çekmekten bin kere daha güzel...