Bu neslin sadakati yok. Herkes geçici
ilgilerle oyalanıyor, sevgi yerine dikkat
çekme telaşı var. Gerçek bağlar yerine
hikâyelik yakınlıklar… Kalpler meşgul
ama boş. Lanet ve laçka bir devirdeyiz;
duygular tüketim malzemesi, insanlar
anlık hazların kölesi. Tekrar oku.
“Çok değil...Bi sesini göresim geldi,
Bir de gülüşünden öpesim.
Çok değil…Bi yüzünü sevesim geldi.
Bir de seni verene ölesim.”
İyi akşamlar cümle aleme😊💜🖐️…
Depremde en ağır kaybı vermesine rağmen adından 3 gün bahsedilmeyen Antakya bu sefer boydan boya yanıyor ama yangın haritalarına bile dahil edilmiyor. İlk yıkılışını izledik şimdi yanışını izliyoruz… Her şey çok geç olduğunda Antakya deseniz ne fayda?
Samimi olunmayan ve açıkçası bir halta yaramayan kişileri özel hayattan silmek hayat kalitenize, motivasyonunuza, akışa ve geleceğe müthiş katkı sağlar; ısrarla deneyiniz.
Görgüyle büyüyen insan asla şımarmaz. Ayıp bilir, edep bilir, görgü bilir. Buna da eskiler: "Asil azmaz, bal kokmaz" derler. Bunu da geri zekalılar bilmez