Git gide kötüye gittiğimin farkındayım. Daha fazla uykusuz kalıyorum. Daha az yemek yiyorum. Kafamdaki sesler arttı. Duvarlarım yavaş yavaş yıkılıyor. Öylece hayatı uzaktan izliyorum.Ama hissediyorum az kaldı…

ve bu sessizlik, heba edilen bir hikayenin yası'dır.."

Biraz uzaklara Tek başına Bir başına..

Yollarım tükendi yeniden…

Her şeyi sadece bağışlayarak iyileşmek istiyorum..

Bir yolda yürüyorsun, yolun yarısı birilerinin seni dağıtmasıyla , diğer yarısı da kendini toparlamakla geçiyor. Sonuç mu elinde sadece iyi niyetle yaptığın şeylerin kırgınlıkları kaldı…

Siz hiç bir sabah uyanıp tüm hayallerinizden vazgeçtiniz mi? İnanın ben vazgeçtim..

Ruhum demleniyor sende İnsaf et Anna..

“Okudukça okuyasım geldi, zevkli.”

(🍀)Şans çiçeği Uğur getirsin…

Beni burdan kurtarıp saçlarımı okşar mısın? Kendimle yaşadığım bütün savaşları kaybediyorum.

Nasılsın? ait olmadığın yerlerle savaşın bitti mi ?

Bu saatten sonra kimsenin sadakatini kontrol edemem, kimsenin egosuna çanak tutamam, istemediğim bir şeyi sırf kırmamak adına kabul edemem; isteyen kırılabilir, tavır alabilir ve hatta benden vazgeçebilir; üzülürüm ama unuturum, ben kendimi üzmemeye söz vermiş biriyim artık.

Bazen insan mecbur kalır, üzülme.

Bugün ilk kez ölümün rengini gördüm. Çok tuhaftım. Toparlanamadım🥀

“Çok pahalı ödedim, inanmanın bedelini.'' Nazım Hikmet.

Uzaklarda bir yerde güneş doğuyor..

Evolution is blind, but our luck is grand.