Nisan sonundayız bi hafta önce Sırbistan'da erik yiyodum askılıyla dolaşıyodum şimdi litvanyada kar yağıyo yine. Deliricem hangi depressed tumblr girl kurguladı bu ülkeyi ya
Açık en yakın yer diye bi restorana geldim daha önce başka yerde çalışan Türk abiye denk geldim aldığım menünün salatası friesı çok o kadar yiyemezsin diyo YAV YİYECEM SANA NE. Bitmezse paket yaparım bin kilometre uzakta bile Türk karışıyo alakasız KURULDUM
Hazine avı etkinliğine geldim hava buz gibi 2 saat dışarda yol arıcakmışız ben ölürüm bu havada 2 saatte geldim kafeye kahve içiyorum. Biraz da Erasmus diyelim
Bugün bişeyler yazmak bile saygısızlık gibi geliyor ama,ne sizi unuttum, ne sizi unutanları. Belki size iki gram yardımımız dokunursa diye uğraşırken içimde yanıp tüm bedenimi saran hissi hiç unutamadım. Yardım yüklemekten kefen yüklemeye geçtiğimiz günü hiç unutmadım.
6 Şubat o kadar büyük bir acı ki geçebileceğini ummak bile çok safça. Sorumluluklara olan nefretimiz soğumasın, öcü alınamasa da hesabı sorulsun umarım. Tüm ülkenin başı sağ olsun.
Oda arkadaşım incecik kabanla dışarı çıkıyordu hemen durdurdum dedim KIZ ÖLÜRSÜN ÖYLE al benim montu. Sıcak ülkeden geliyon sen de olm ne bu güven bizim ne dayanıklılığının var biraz kork soğuktan