طرف دوبار میپرسه ازت چیشده بگو، بعد تو میگی هیچی چیزی نیس، همین که به خودت میگی خب الان که دوباره بپرسه تعریف میکنم دیگه نمیپرسه :)))

دیدن یچیزایی یهو زمانو واسه چند ثانیه برام متوقف میکنه، مثلا من با دیدن این عکس پرت شدم به دوران مدرسه، وقتی ازین لیوانا داشتیم، احساس خفنی داشت وقتی تو آبخوری یهو از جیبت درش میاوردی.

۱ بغل مامان

امروز حسنی ام، تو «تنها روی سه‌پایه، نشسته بود تو سایه»ترین مود ممکن.

واقعا یوقتا فکر میکنم چقدر سخت گرفتم به خودم، چقدر تو ذهنم به احتمالاتی فکر کردم که هیچ موقع اتفاق نیوفتاد، و وقتی لحظه‌ش رسید دیدم همه چی آروم جلو رفت.

سال نو و فارغ التحصیلی هم زمان شد پس سلامتیمون 🍾

بغض تو ويديو كال با خونه دم سال تحويل، بعد از چند سال تموم ميشه؟ فكر كردم امسال ديگه بزرگ شدم اونجا كه بابات حرفا‌ی جدی میزنه...

قشنگ معلومه دختره داره فکر میکنه چه سوالی بپرسه که برینه تو لحظه

بعد از چند هفته هر روز تو جمع بودن، امروز تنها تو خونه‌م، واقعا دلم برای سکوت و شنیدن صدای شکستن قلنچ‌ در و دیوار تنگ شده بود :)))

عه اسمت سروشه؟ کی منتشر میکنی؟ هاهاهاها. هاهاهاعو کیر خر.

حس میکنم به جمله ی “مرسی که هستی” خیلی بها داده نشده، واقعا یه وقتایی حال‌ خوب‌ کن‌ ترین چیزی که میشه به یکی گفت همین چند کلمه‌‌ی ساده‌ست، اینکه حس کنی بودنت قدر دونسته میشه، همین میتونه خیلی شیرین باشه.

عکسو دیدم گفتم چه کیوت، بعد کپشنو زیر خوندم و پشمام ریخت، سوشال مدیا واسه امروز بسه.

از آدمهایی که همیشه حرف میزنن متنفرم.

#رشتو #اینترنشیپ #ایتالیا #coldEmail من قبل از اینکه ارشدم رو تو ایتالیا تموم کنم تو یه ماه دوتا اینترنشیپ با حقوق خوب و به زبان انگلیسی پیدا کردم. بیاید بهتون بگم چطوری. #ریتوییت‌ هم کنید که بقیه‌ی بچه‌هایی که نزدیک فارغ‌التحصیلی‌شونه ببینن و شاید دری به روشون باز بشه ۱/۱۵

بچه ها اگه میخواین کنسرت هلند ابی که ۱۲ اپریله رو برین دوتا تیکت هست که یکی از دوستام داره و نمیتونه بره، و داره زیر قیمت میده، اگه خواستین بم پیام بدین کانکتتون کنم.

مکالمه دوستای صمیمیم با من: عکسام قدیمی شده کی ببینیم همو :)))

آدمایی که همش میخوان تو جمع همه توجه‌ها به اونا باشه و تا یکی یجا شروع میکنه به خاطره تعریف کردن میگن اینکه چیزی نیست من بلاح بلاح بلاح واقعا کسشر ترینن.

روز به روز دارم کم‌حرف‌تر میشم، یوقتایی حس میکنم میتونم چند هفته تو خونه بمونم بدون اینکه نیاز داشته باشم معاشرت کنم.

غر زدن در حالت کلی بسیار رو اعصابه، ولی داستان چیه یسری غر زدنشون کیوته و رو مخ نیست :)))

مساله اینجاس چسبیدی به یسری آدمای نصف نیمه و نمیذاریشون کنار از زندگیت، درست مثل همون لباسای ته کشوت که نه میپوشیشون نه میریزیشون دور، به امید‌ اینکه شاید یروز به کارت اومدن، ولی همونان که کلی جا اشغال کردن.