یه آدمی شدم که همیشه حس میکنم باید برم، حتی وقتی خوشحالم و همه چی خوبه :/

توییتر سرتاسر تناقض و دروغه، چیزیو توش باور نکنید.

یه سوال جدی دارم، هر چند وقت یه بار لباس میخرید؟

چرا هرچی توییت میبینم یکی داره به یکی دیگه میرینه یه ذره به ما تحتاتون استراحت بدید.

باخت ؟! عادت کردن، خصوصا به بودنِ کسی.

این که نمیشه تشخیص داد محتوای این پیام خنده داره یا گریه داره هم به نوع خودش جالبه…

بوی طبیعی یه نفر میتونه خیلی ترن آن کننده باشه و این خیلی عجیب و غریبه.

امیدوارم زندگی جوری عوضتون نکنه که آرزو کنید، برگردید به ورژن قبلی خودتون.

واقعا برا کسی مهم نیست، چرا نمیخواید قبول کنید.

نه که 🤡کون گشادی🤡 باشه ها، 🤡وقت 🤡🤡نمیکنم 🤡🤡خیلی کارارو انجام بدم🤡🤡.

مایی که باید اول بیفتیم تو آزادگان تا بتونیم جایی بریم. :///////////////////

شاید در دنیایی دیگر و درد، زهرمار، من تو همین دنیای تخمی میخواستم.

ایرانی بودن سراسر shame عه.

ب خدا به یه کسایی و چیزایی دارید میپردازید و بها میدید که کاش توییتر میسوخت و نمیدیدم.

مهر باحال تموم شد، آبان باحال تر شروع.

امیدوارم وقتی یه چیزی رو تموم میکنید، زندگی هم ول کن باشه….

نمیدونم این تمایل به دوس داشته نشدن، ترسه؟ بزرگ شدنه؟حماقته؟ کمالگراییه؟ ضعفه؟ قدرته؟چیه؟!!!!

هنو بیدار 🤯

دلم یه انگیزه میخواد که به خاطرش کون عالم و آدم و پاره کنم و خسته نشم.

سبز مرتب منظم.