Hiçbir şey istemedim baba, dizlerine yatıp saçlarımı okşa istedim sadece.

Ölmekten beter halim.

Gözleri o kadar güzel ki, ev gibi hissettiriyor.

Herkesin bana sen çok güçlüsün demesinden fazlasıyla yoruldum, aslında hiçbir şey öyle değil, göründüğü gibi, gördüğünüz gibi birisi değilim, hiç kimse iç dünyamda verdiğim ve defalarca kaybettiğim savaşları bilmiyor. Neredeyse kimse her zaman dağıldığımı, yıkıldığımı görmüyor.

Benim sorunum, hiçbir şeyi anlatamamak, boğazımda düğüm düğüm olan hiçbir şeyi anlatamamak. Bir insan acıdan ağlayamaz hale gelir mi? Ben geldim.

İçimde ölü ama yaşayan çocuk her zaman acılarla boğuşuyor, yaşadığı kötü ne varsa hepsinin üstesinden gelmeye çalışıyor. Ne yazık, galip olacağını düşünüyor.

Kendi içimde boğuluyorum sanki, bu aralar bazı şeyleri içime atmaktan derin nefes bile alamıyorum. Ölüm değilde yaşamak öldürüyor sanki beni. Kurtarılmayı beklerken daha da kayboluyorum galiba.

Bir tek sen sakinleştirirsin, öfkeyle dolup taşan ruhumu. Bir tek senin sesin susturur zihnimde ki gürültüleri. Bir dokunuşun yeter kanayan yaralarımı kapatman için. Bir tek sen anlamazsın bunları.

Meğerse ne zormuş sensizliği tatmak. defalarca kalbime hançer sokulmuş gibi, en sevdiğim oyuncağı kaybetmek gibi. Sonunun nasıl olduğunu bildiğimiz bir yolu ısrarla yürümeye çalıştık, kaybedeceğimizi bildiğimiz halde. Ama derler ya, her şey geçer sensizlikte geçecek mi sevgilim?

Seninle iki yabancı olmak, ölümden beterdi. Neredeyse bir işkence, bir ızdırap gibiydi. Oysa her zaman sarıp sarmalardık birbirimizi. Yaralarımızı saran biz, Ne ara birbirimize yaralar açar olduk? Ne duruyorsun tekrardan sarıp sarmalayalım birbirimizi.

zamanla geçiyor arkadaşlar zayıflıyorsunuz, hissizleşiyorsunuz, mide ağrısı çekiyorsunuz ama geçiyor

Aldığın nefes, göğüs kafesine sığmadığı zaman konuşalım şuan yaran yarama denk değil.

Herkesin çiçeğini sulamışsın da benimkinin saksısına izmaritini atmışsın gibi.

Öyle bir bunalımdayım ki

Beni herkes sevdaya asi sanır, Oysa aşk beni nerde görse tanır.

Bekir Uğur'a, Uğur Zagor'a, Zagor da serseriliğe aşıktı.

İmkânsızlığa sürüklenen imkânlar.

Yaptığı yanlışın mağdurunu oynayan insanlar midemi bulandırıyor

Baktım olmuyor bir köşede kafama sıkarım