Sonum er ya da geç yine yollar uçurumlar...

Bir gece habersiz bize gel Merdivenler gıcırdamasın Öyle yorgunum ki hiç sorma Sen halimden anlarsın Sabahlara kadar oturup konuşalım Kimse duymasın Mavi bir gökyüzümüz olsun kanatlarımız Dokunarak uçalım. insanlardan buz gibi soğudum, işte yalnız sen varsın Öyle halsizim ki hiç

yaşamak istiyorum ama sadece korkuyorum insanların beni tanıdığı halime aslında hiç uymuyorum yaşlanmaktan korkuyorum okunmaya değecek bir şeyler yazamamaktan da insanların güvenini boşa çıkarmak istemiyorum mutlu olmayı öğrenememekten bir gün yeniden kırılmaktan ailemi

"Saçlar uzar, zor günler aşılır, kalp iyileşir ve zaman her şeyi yerli yerine koyar.

Görünürde her zaman gülümsüyor olsam da içeride çaresiz bir mücadeleyle debeleniyordum, bir ipte yürüyordum, ter içindeydim, onları eğlendirdikçe felaket ihtimali her an yaklaşıyordu

annemle babamın önüne bütün dünya nimetlerini sermeyi isterdim

Öldürdüm beklemem artık canı sağolsun...

"Büyüdüğümü nasıl anlayacağım Portuga?" "Her şey olabilir diyip olan hiçbir şey seni şaşırtmadığında."