Haikyuu'da en unutamadığım sahne buydu sanırım ya. Oikawa'nın olağanüstü çabasına rağmen son topun ondan çıkması, Karasuno'nun ikinci maçı da kaybetme korkusu ve sonda yaşadıkları sevinç.. Hem çok güzel hem de çok üzücüydü (şimdiden özlemis olabilirim