Birini seviyor olmanız onun her hatasını affedeceğiniz anlamına gelmez. Sevgi; zorlukları aşmak içindir, yanlışları örtmek için değil. | T. S. Eliot

Sokrates, Atina sokaklarında yürüyerek insanlarla sohbet eder; Aristoteles, öğrencileriyle yürüyüş yaparak felsefî konuları tartışırmış. Muhabbet ederek yürümenin tadı bambaşka. Hazır bahar da gelmişken yürüyelim mi.?

Bir beyefendiye selamun aleyküm dedim, "sizin gibi zarif bir kadından bunu duymak tuhaf oldu" dedi. Birkaç ay önce bir arkadaş bu selamıma "tuhaf ama hoş" diye karşılık vermişti. Metropol ve plaza hayatı bizi etnik yapıdan hayli uzaklaştırıyor gibi.

İnsan yaşamı üç eylemden ibaret: İbâdet etmek (tanrı ile ilişki) Faydalı olmak (eşya ve öteki ile ilişki) Sevmek ve sevilmeye layık olmak (insan ile ilişki) Hayattan keyif almak ve ebedî alemde iyi karşılanmak istiyorsak, yaşamı bu üç direk üzerine inşaa etmeliyiz fikrimce..

Filistin meselesini İslami/islamcı bir mesele olarak addedip üzerine insani bir perspektiften bakamamak, kalbini kötülükle mühürlemekten başka nedir? Binlerce çocuğun katledilmesine karşı çıkamayan hiçbir zemin ne politik ne etik açıdan insanın ve insanlığın iyiliğini gözetebilir

Çocuk çocuktur. Fahişeden ya da rahibeden doğması ne değiştirir, hangi kitaba göre yetiştiği, vatanında dalgalanan bayrağın renkleri hatta vatansız olması... Önüne koyduğunuz etiketlerin anlamı yok: mülteci çocuk, filistinli çocuk, fakir çocuk, şehit çocuk... yahu çocuk çocuktur.

Kamuda tasarruf.. Halktan ve üreticiden kesmeye devam ediyorlar. Bilim üretsin, tohum üretsin, çiftlikte yumurta üretsin fark etmiyor. Eyt belası, saçma sapan memurluklar, topluma katma değer sağlamayan sözde kültürsanat etkinlikleri, saray harcamaları ve ihaleler vs devam tabii.

Son zamanlarda sempati beslediğim insan türü: "dünyadaki bunca kötülüğe katlanamıyorum" diyerek intihar eden kimseler. Eğer imanım ve Tanrı'ya güvenim yüksek olmasa bu hayatta kalmak için de bi sebebim olmazdı. Hiçbir sey beni bu yaşamda tutamazdı.

Naciye Özkan Böyle yaratılmışlar evet, ancak şunu da eklemeliyiz ki: Kadın nasıl estetik yaratılmış ama bunu belli ölçüde kapaması emredilmişse, erkek de şehvetli yaratılmış ama bunu belli ölçüde (sadece helaline olacak düzeyde) dizginlemesi emredilmiş. Fıtratları, günahlarını aklayamaz.

Her dehşetli olgu şantaj vesilesi, her acı takas nesnesi. Mültecileri değil onları mülteci kılan politikaları sorgulayın. Çağrılınca geldiler, nasıl isteniyorsa öyle konumlandılar. Tek bir mülteci profili yok, bunu görmek zor değil. Irkçı bir dille mülteci sorununu çözemezsiniz.

Büyümek, büyülenme hissimizi alıp götürüyor. Yetişkinlerin dünyasında hayret duygusu bulunmuyor sanki. Oysa ben, dünyayı keşfetme arzusuyla gözleri kocaman açılmış bir çocuk gibi heyecanımı korumak isterdim.

Hayat; samimi gülümsemeler, sevgi dolu anlar, güven veren ilişkiler, büyüleyici manzaralar, lezzetli yemekler, memnun eden kararlar, rahat mekanlar, huzurlu anlar, unutulmaz anılar, çoğaltan beraberlikler, gerçek benlik, besleyici bilgi ve idealler üzerine kurulduğunda güzel.

Bir kuşun uçuşu dahi, her şeye derin anlam yükleyen ben, git gide anlam yitimi yaşıyorum. Sağlam tutmak için emek verdiğim değerler yıkılıyor ve hayallerim azalıyor. Kaybediyorum değil de kayboluyorum gibi. Aile, arkadaş, aşk, neşe.. hayat her şeye rağmen güzel diyemiyorum artık.

Bazı şeyler hep sürsün isterdim. Gecelerce ve ülkelerce yolculuk yapmak, muhabbetli birini saatlerce dinlemek, derin bakan bir çift gözle dakikalarca bakışmak... Tensel ve tinsel hazları yaratmak ya da yakalamakla geçiyor ömrümüz. Ne kadarını yaşıyor, ne kadar tatminiz?

İslam'da ruhban sınıfı yoktur; yani hiç kimse 'tanrısal' bir yetkiye sahip değildir; Allah'la aramıza giremez. Lâkin İslam'da olmayan bir çok şeyin Müslümanlarda olması gibi, mevcut Müslümanlıkta da fiilî bir ruhban sınıfı oluşmuştur. Onların izni olmadan Kur'ân'ı anlayamazsın.

İnsan için bazı zamanlar vardır; hayallerini ve umutlarını, geleceğe dair beklentilerini rafa kaldırır. Hiç kimseye bir şey anlatmaz, anlatsa da karşılık bulamaz. Girdiği her sokak bir çıkmaza dönüşür ve zamanla bedeni, ruhuna yük olur. Sanki varlık aleminin içinde kaybolmuştur.