باشقە نە اولسوندی حیاتڭ معزرتی.

Durağa yanaşmadan yolun ortasında yolcu indiren otobüs şoförüne “Arkanda oluşan trafiğin serencâmından sen sorumlusun.” dedim. “Ne camı bilaader?” dedi. Ulan hırt, bari cümlenin gidişatından bir mânâ çıkar.

Bende hicrân yarasından da derin bir yara var, Ona bîçâre gönül boş yere bir çâre arar.

İnsan olmanın ağırlığı en çok da geceleri çöküyor adamın böğrüne. İşlenmiş bütün cürümlerden sanki sen mesulmüşsün de şu an sorguya çekilsen tüm kabahati üstlenmeye hazırmışsın gibi.

Emeğin sömürüsü denince akla niçin hep büyük işletmeler geliyor, bilmiyorum. Çalışanının hesabına asgari ücret yatırıp bir kısmını elden geri alan yahut işçisinin maaş hesap kartını zapteden küçük işletmeciler biliyorum. Bu münafıklar servet sahibi değil diye mi umursanmıyor?

“Çelimli Çalım okuyanlar Müslüman'ın üç türlü eğlencesi olduğunu öğrenmişlerdir. Hadis-i Şerif bildiriyor bunu bize. Bir, atını eğitirken aldığı zevk; iki, ok talimi yaparken aldığı zevk; üç, helaliyle oynaşırken aldığı zevk. Müslümanın bu üçünden başka eğlencesi olmaz.” İ. Özel

İsmet Özel diyordu ki M’el-Ange şiirinde: “Öncelikle meleklerin Adem'e niçin secde ettiğini yanlış anlamak hoşgöründü size. Adem soyundan gelmenin size bir girişim yetkisi sağladığını sandınız. Yaratılışı öğrenme çabası göstermek yerine onu açıklamaya ve açıklamalarınızı

Tabi siz Of Not okumadığınız için sevgili Dücane, oralardaki gelişmeleri göremiyorsunuz.

“(..) iblis size secde etmedi diye gizlice kıskandınız onu, kendi kaçamaklarınızın sorumluluğunu Şeytan'ın gücüne havale etmeye yeltendiniz. (..)”

Reşid Halid Gönç’ün dönemin önde gelen tüm muharrir, yazar ve şairlerinden birer fotoğraf ve hatıra notu alarak hazırladığı eşsiz Bâbıâli koleksiyonundan: “Hayatta en müşkül şey, iştihası olmadan yemek yemek, neşesizken gülmek, canı istemezken yazı yazmaktır." Suat Derviş

“Biz Türkler geleceğimizi inşa etmek için gerekli hem mühimmata, hem de teçhizata yeterince sahibiz. Eğer nehrin kıyısında abdest alırken suyu israf etmeme şuuruna erebilirsek bütün insanlık sıhhat verici nefese kavuşacak.”

Sahaftan aldığım Orhan Veli’nin içinden 11/C sınıfından Muammer Demircan çıktı. Muammer ağabey, bul beni.

Orhan Veli dönüp dönüp Orhan Seyfi’yi diline dolamış.

Bugün Merkezefendi Mezarlığının yanından geçerken arkamdan yürüyen kızın “Şehrin en güzel yerine mezarlık yapmışlar ya.” diye söylendiğini duydum. Fatih-Harbiye’nin Neriman’ı mısın kızım sen? Udunu da al uzaklaş, düş ölülerimizin yakasından.

Resûl-ü Ekrem, ashâbtan birinin bir diğerini övmede çok ileri gittiğini işitince “Yazık sana! Arkadaşının boynunu kopardın." buyurmuş ve bu sözünü defalarca tekrarlamıştı. Hikâye, bu hadisten mülhem olsa gerek.

Vaktinde kılınan yatsının sünnetinin son rekatında gelen o rahatlama hissinin yakınından geçemez bence.

Canını Azrail'den kurtarmak için yerine verilecek başka bir can arayan Deli Dumrul, babasından ve anasından ister ama eli boş döner. Nihayet hanımına gider, kendisinden sonra gözü kimi tutarsa ona varmasını, iki oğlunu yetim koymamasını vasiyet eder. “görelim Hânım ne söylemiş:”

Hanımla günlük rutin muhabbetimiz.

S.Yalçın’ın Solcular’ına şöyle bir göz attım. L.Kırca’dan V.Konak’a tam bir şenlik. Sırf birilerine laf atmak için S.Karakoç ve Zarifoğlu’nu listesine meze yapmış. Hele merhum Akif Emre ile kendisinin aslında “aynı mahallede” olduğunu söylemesi.. Söver misin sabaha mı bırakırsın?

Bir tabağı olan yemek yer, iki tabağı olan Nemrutlaşır. Bir saf gören minnetle bakar, iki saf gören kinlenir. Bir ağaç gören sevinir, iki ağaç görenin sırtındaki balta kımıldar. Bir güzel ile şifa bulan, iki güzel gördüğünde hastalanır.