Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunu söyledi: “Zenginlik insanı büyütmez; yalnızca gölgesini büyütür. Ve gölge büyüdükçe, içindeki insan küçülür.”

Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunu söyledi: “Hiçbir şeyi kendi başına başaramayan, hiçbir şeye sahip değildir. Ve en büyük yoksulluk, kendi emeğini hiç tatmamış olmaktır.”

Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunu söyledi: “İnsan, kendine acıyan bakışları fark etmediği sürece, kendine yalan söylemeye mahkumdur.”

Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunu söyledi: “İnsan, kendi yükünü taşıyamıyorsa, başkalarının yükü olmaya mahkumdur. Ama hiçbir omuz sonsuza kadar dayanmaz.”

Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunu söyledi: “Siyasi ve kültürel bağnaz, aslında kendi fikrine değil, başkasının masasından düşen kırıntıya tutunur. Ve bu yüzden o, düşünce değil, taklidin kölesidir.”

Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunu söyledi: “Büyük şeyler isteyen ama adım atmayan, büyük bir hiçtir. Çünkü hayal, yürünmeyen bir yolsa, yalnızca tatlı bir yalandan ibarettir.”

Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunu söyledi: “Hakikati kendine saklayan iktidar, hakikati en çok unutan iktidardır. Ve hakikati unutan, bir gün kendi yandaşlarının bile yüzüne bakamaz.”

Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunu söyledi: “Menfaat için eğilen, asla doğrulamaz; çünkü bir kez bükülen boyun, bir daha hakikate bakamaz.”

Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunu söyledi: “Eğilmeden yaşayanlar, ölümden sonra bile ayağa kalkar; Onlar hayattayken saygı duymayanlar bile, ölümlerinden sonra susarak eğilir. Çünkü onur, ölümden sonra bile boyun eğdirir.”

Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunu söyledi: “En ağır yük, en büyük kayıptan gelir; ama o yükü taşıyan, artık sıradan bir insan değildir. Çünkü kaybıyla büyüyen, bir daha asla çocuk kalamaz.”

Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunu söyledi: “Onlar kendilerini özgür sanırlar, ama iplerini çeken kendi arzularıdır. Ve bir köle, efendisinin adını bilmediğinde daha da zavallıdır.”

Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunu söyledi: “Mahkeme kararları, hakikatin değil, yalnızca bir hikayenin kaydıdır. Ve eğer hikaye değişirse, karar da değişir."

Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunu söyledi: “Her güçlü insan, bir gün güçsüzleşir; her kudretli el, bir gün titrer. Ve bunu bilmeyen, hayatın en açık kanunu gözden kaçırır: Güç kalıcı değil, emanettir. Ve hayat, her emaneti vakti geldiğinde geri alır.”

Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunu söyledi: “Onuru mesleklerde arayanlar, aslında kendi onurunu bulamamış olanlardır. Onur, bir mesleğin değil, insanın yüküdür. Ve yükünü taşımayan bir insan, altına imza attığı bin etik kuralla bile onursuzluktan kurtulamaz.”

Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunu söyledi: “İş yapan susar. Zira yaptığı işin değeri kendini anlatmaya muhtaç değildir. İşini şov gibi sunan kendinden bile emin değildir; Zira lütuf sandığı şey yalnızca kendi zorunlu görevidir. Ve bilin ki Onay aranan her iş eksik bir iştir.”

Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunları söyledi: “Yaptığı işi şikayetle süsleyenler! Sanıyorsunuz ki şikayet, çabanıza değer katar. Oysa yaptığınız iş, yalnızca kendi görevinizdir; ve görevi bir lütuf gibi sunmak, en ucuz onay dilenciliğidir.”

Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunu söyledi: “Mutluluk, bir kazanç değil, ıstırabın molasıdır. Bu molayı beklemek yerine, ıstırabın kendisini kabullenmeyi öğren; çünkü bu oyunun adı hayattır, ve bu oyun, her zaman acıyla oynanır.”

Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunu söyledi: “Gözlerini indirerek değil, doğrulup dimdik durarak savunacaksın kendini. Çünkü bugün burada seni değil, seni suçlayan karanlığı yargılayacağız.”

Gezgin geldi ve gördü. Ve orada şunları söyledi: “Hayattaki her ölüm bir başka açıdan kıramayacağın insan sayısının azalmasıdır da.”

Ölüm, insan hayatına iki şekilde tesir eder. Yaşamın sona ermesi ve yaşamdaki tüm dinamiklerin değişmesi. İlki kişinin ölümünün ikincisi ise sevdiklerin ölümünün sonucudur.