hayat artık böyle hissettirsin

Herkes iyi olsun hoş olsun da, insanların sevdikleri için verdiği savaşları gözlerim dolu dolu izlemek zorunda kaldım. Evet ben hep o savaştaydım, ama uğruna savaştığım hep karşı taraftaydı.

Ne olur anı olma...

ortada hiçbir neden yokken ağlayasım geliyor anlıyosunuz beni dimi

Kimsenin en sevdiği değilim kaybetmekten korktuğu biri de olmadım.Aranılan, merak edilen, özlenilen hiç değilim. Bensiz her şey olabiliyor dünya bensiz de dünyaydı...

Herkese koştum, herkesin halinden anlamaya çalıştım sonra fark ettim ki kimse benim ne kıymetimi biliyor, ne de halimden anlıyor. Kimse benim için ince düşünmemiş. Bu acı suratıma kapı gibi çarpıyor.

Öyle haberi yok ki benden iyiyim dememe bile inandı

Bir ara herşey gönlümce oldu gibi ama sonra geçti.

Ben her zaman çok sevmenin yeteceğini düşünürdüm Size çok sevmenin yetmediği yerden yazıyorum Ve öğrendim ki "Güzel sevmek hiçbir şeye yetmiyormuş Bunu bana güzel sevdiğim biri ögretti..."

“Ben onca derdimin, sıkıntımın arasında bile aynı özenle sevdiklerimin yanında olmaya devam ettiğim için dandik bahanelerle ihmal edilmeyi asla kabullenemiyorum.”

Öğretmenim dişim sallanıyor yemeğimi yemesem olur mu? -benim de -benim de... -Öğretmenim tuvalete gidebilir miyim? -Bende -Bende... -Öğretmenim su içebilir miyim? -Bende -Bende... Günü bu sorularla kapattık🥲🧚🏼‍♀️

kitap okudukça okuyasım geliyor, okumadıkça da hiç okuyasım gelmiyor. dünyadaki en zor şey okuma motivasyonunu sürdürülebilir kılmak olabilir.

Kimseye yük olmadan 1+1 evimizde kendi faturalarımızı ödeyeceğimiz bir hayat ve hayal için ne sıkıntılar çekiyoruz … inanılır gibi değil

Bazı vedalar gençliğimin belini kırdı.

Herkes bir gün eve döner.(Her anlamda)

Saat "Gülşahı babası şahin'e verseydi nasıl olurdu'yu" çeyrek geçiyor...

“Biri olmak lazım, En azından “biri” için…”