Az önce aşırı merak ederek okuduğum kitabın sonunu paragraf testinden öğrendim...

Ona gönderme yapıyormuşum, şuna gönderme yapıyormuşum, o üzülmüş, o kırılmış, o alınmış. Üzerinize alınacağınız ne de çok şey varmış.

Arkadaşlarımın beni sevmesinden daha çok saygı göstermesini umdum her zaman. Ben ise onların hak etmedikleri kadar saygıyı gösteren taraftım. Maalesef her üzüntüyü, her kırgınlığı yine saygımı hakketmeyen arkadaşlarım yüzünden yaşadım...

İnsanların hobilerinin kişiliklerini öne çıkardığını düşünüyorum.

Sınıf grubunda sorularıma cevap vermeyen herkesi not ediyorum kafamda.

Ne kadar çok sevilmiyorsanız o kadar kendinize saygınız var demektir. Sizi seviyormuş gibi gözüken insanlar yalnızca kendilerine saygı duymanızı beklerler çünkü. Böyle dostunuz olacağına bırakın sizi kötü görsünler, onları çok da tınlayan yok sonuçta...

Her arkadaşımın üzerine alındığı tweetlerimi 1 yıl önce bugün paylaşmaya başlamışım...🥳🥳

Burçlarına göre insanları nitelendiren biri olmadım ama istisnalar dışında sevmediğim bir kova burcu insanı olmadı bu zamana kadar. Bir de koç burcunu seviyorsa... Artık en iyi arkadaşım...

Yaşantımda bir yeri olmayan insanların hayatımı sosyal medya platformlarından görmesi artık saçma gelmeye başladığı noktadayım.

Yaz olsun istiyorum.... Kitap okumaktan, dizi-film izlemekten, şarkı dinlemekten veya keşfetmekten aynı zamanda da hayaller kurmaktan sıkılmak istiyorum...

Az önce eski arkadaşımla olan mesajlaşmama baktım. Mesajını görmemişim, görmediğim için açıklama yapmışım, bir de özür dilemişim, “sıkıntı yoktur umarım” diye de belirtip kalpler atmışım. O da kabaca cevap vermiş... Saflıkta sınır tanımadığım zamanlar çok olmuş, üzülerek gördüm.

Geçen sene hayatım o kadar karışıkmış ki... Tweet atmışım gönderme algılanmış, evlere kapanmışız, değersiz arkadaşlıkları bitirmişim, yeni insanlarla tanışmışım, evden kafamı çıkarmadığım süreç olmuş, görüntülü konuşmalar havada uçuşmuş, her gün yeni olay, yeni başlangıç...

2019 yazı... sahillerde kahvaltılar yapılmış, havuzlara gidilmiş, güzel kıyafetler seçilip akşam yemekleri yenmiş, İzmir’e gidilmiş, bolca gezilip fotoğraf çekinilmiş, Yalın konserinde bağırırcasına şarkılar söylenmiş... Hikaye arşivlerinden bunlara bakmak çok fazla üzücü...

Sıkıntılarına ortak olabilmek için konuşmaya çalıştığım arkadaşımın “müsait değilim, olmaz” bahanelerini dinlerken aslında sadece benimle konuşmak için müsait olmadığını öğrenmem şoku.

Son günlerde yaptığım her yanlışa karşı:

Senenin başında notlarım/ Senenin sonunda notlarım

Buraya ne zaman mutlu, enerjili bir şeyler yazmaya çalışsam mutlaka bir olay patlak veriyor. Doluyorum ve gerçekten yapılan çocukça davranışlara da anlam veremiyorum. Bana hissettiğiniz nefret ya da rahatsızlık duygularıyla sizi baş başa bırakıyorum.

Abimin çok önemli, çok acil buraya gel diye beni koşturduğu o video:

annesi çocuğuna brooklyn büyümüyor dedikten sonra kafamdan çalan jenerik müziği #tyt2022