تکه‌ای از سخنرانی حسین علاء، سفیر کبیر دولت شاهنشاهی ایران، در دفاع از استقلال و یکپارچگی ایران و شکایت از حضور نیروهای ارتش سرخ شوروی در خاک ایران، ایرادشده در نشست شورای امنیت سازمان ملل متحد در نیویورک در مارس ۱۹۴۶ (فروردین ۱۳۲۵). روزگاری دیپلمات‌های ایران چنین کسانی بودند.

پس از شهادت #باسکرویل، #ستارخان بر قنداق تفنگ نام هوارد و تاریخ شهادتش را نقر کرد و آن را پیچیده در #پرچم_ایران برای خانواده‌اش در نبراسکای آمریکا فرستاد. تصویر آرام‌جای این مرد بزرگ ایراندوست در گورستان آشوریان #تبریز است، مردی که می‌گفت تنها تفاوتش با ایرانیان در زادگاه اوست‌.

شاید بشه یک سرویسی باشه بابت اثا‌ث‌کشی، چند روز قبل پول کارشناسی بگیره و از قبل کارشناسش بیاد و وسایل و شرایط محیطی و... رو بررسی کنه. و بعد فاکتور قطعی صادر کنه. هزینه کارشناسی هرچقدر هم بشه، باز به نسبت دبه کردن آخر کار، می‌صرفه‌.

یوسف‌جان لطف کن این شعرِ فضولی را برایِ باشندگانِ ایکس ترجمه کن.

از دوگانه‌ی "خاک میهن مهم‌تره یا جان انسان‌ها؟" رسیدیم به ایستگاه " نام خلیج فارس مهم‌تره یا خود خلیج فارس؟" با جماعتی طرفیم که جز تئوری‌بافی روزانه برای وطن‌فروشی کاری ندارند و چون زیست‌ انگلی راه فهم و درک و شعور را در مغزشان مسدود کرده، شوربختانه امیدی به بهبودشان هم نیست.

و اینک ایران‌شهر! با دو استاد بزرگوار درباره ایران‌شهر و اندیشه‌های مرحوم سید جواد طباطبایی گفتگو کردیم. به زودی در اکوایران.

چیزی که این ساعت ها برای من بشخصه واقعا آزار دهنده است، این است که در برابر وسعت، تنوع، ظرفیت، بُنیه و اندوخته ای که ایران و ایرانی داشت و دارد، حسرت خوردن هم وطنانم بر وضعیت امروز در ریاض و ابوظبی و دوحه، به یک کمدی سیاه می‌ماند. به بیان دیگر، همه آنچه که امروز در این اقلیم های

خرمشهر را خدا آزاد نکرد، دلیری و شجاعت فرزندان ایران و تربیت و ساختار و تجهیزات نظامی پیشرفته برجای مانده از دوران شاهنشاه آریامهر، آزاد کرد. ضمن گرامی‌داشت یاد و نام تک به تک فرزندان و سربازان جان فدائی میهن در طول جنگ ۸ ساله، گرامی می‌داریم یاد و نام شاهنشاه آریامهر را که تلاش

بعد از ۵ ساعت درگیری با آتش هولناک کوه سیاه تازه فرصت استراحت یافتم. ساعت ۱۲ شروع شد و ۲ ساعت بعد نیروهای منابع طبیعی و محلی بهم ملحق شدند. یه جایی پائین پرتگاه گیر افتادم، هیچ‌کسی هم توی کوه نبود به دادم برسه. خداوند این بار به داد من رسید.

فرغانه: اثیر سمرقند: رودکی غزنه: سنایی بلخ: مولوی مرو: کسایی فاریاب: ظهیر هرات: امامی جام: جامی باورد: انوری سیستان: محمد بن وصیف گرگان: اسعد گرگانی دامغان: منوچهری کرمان: خواجوی کرمانی شیراز: سعدی سپاهان: کمال یزد: مجد همگر تبریز: قطران شروان: خاقانی گنجه: نظامی بیلقان: مُجیر

دیرینگی #ملت_ایران به گواهی منابع عربی و غربی، از قرن‌های میانه‌ی مَهی (هجری قمری) تا سده‌ی پیشین. نادانی، بی‌سوادی، تاریخ‌نخوانی و البته حقد و حقارت وجه مشترک تمامی ایران‌ستیزانی است که به انکار این کشور کهنسال و ملت تاریخی‌اش برخاسته‌اند.

"همه فیلم مسجد جامع خرمشهر را دیده اند، چرا رزمندگان ما جمع هستند و هلهله و شادی می کنند در شرایطی که هنوز نبرد ادامه دارد، چطور این اجازه را به خودشان می دهند؟ چون آسمان امن است. با زدن ۵۴ فروند هواپیما، فضای منطقه ی عملیاتی بیت المقدس را امن کردیم." سرهنگ خسرو خطیب قوامی

حمیدرضا جلایی‌پور در #کلاب‌هاوس گفت که اگر تعداد زیادی مردم کشته بشن عِرق ملی بیدار میشه و مردم پشت نظام وایمیسن!! این بی‌شرف‌های اصلاح‌طلب همیشه نونشون در خون ملت بوده. #جلایی‌پور_گوه_خورد

این وسط یه سری تجزیه‌طلب شروع کردن یاوه گفتن... فرقی نداره اسرائیل حمله کنه، جمهوری اسلامی باشه یا نباشه یا هر چیز دیگه؛ تا وقتی مردم ایران و من و امثال من زنده‌ایم غلط می‌کنید راجع به مرزهای ایران چرت و پرت بگید.

شنیدن نام پاک «وطن» از دهان خیلی‌ها مشمئزکننده‌ست.

در باب ابتذال مفاهیم و معناها در چهل سال گذشته سخن‌های زیادی می‌توان گفت. اما "وطن" چیزی نیست که هر بار دلتان خواست آن را با رویای "امّت‌"سازی ندیده بگیرید و هر وقت که در بحران گیر کردید برای تهییج و همراهی مردم ژست وطن‌دوستانه بگیرید.

یاد اولین روزهایی افتادم که وارد آریا طب شدم. اون موقع چه امیدی ایجاد شده بود. چقدر آرزو داشتیم. تیم تحقیقات قوی، آینده‌ی قشنگ. همه کم کم رنگ باخت‌. همکارا یکی یکی مهاجرت کردن و اوضاع شرکت روز به روز بدتر شد. مثل اوضاع مملکت. هوووف

علی دهباشی و بخارا در آخرین روز همایش دوسالانه انجمن مطالعات جوامع فارسی زبان در دانشگاه دولتی خاورشناسی تاشکند برخی از دانشجویان و اساتید به نام و یاد علی دهباشی سفری به بخارا داشتند و در کوچه و پس کوچه های آن گم شدند و بدنبال بخش گمشده تاریخ بیهقی گشتند. t.me/Iranistics_UT

من یازده سال گارسون بودم. بین همه چیزهایی که تو این مدت یاد گرفتم، یکی‌ش این بود: دنیا دو دسته آدم داره. اونایی که بشقابشونو به گارسون می‌دن، و اونایی که نمی‌دن. اونایی که بشقابو می‌دن، کسایی‌ان که می‌بیننت، می‌فهمن داری زحمت می‌کشی. وقتی غذاشونو تموم کردن و تو جلوشون ظاهر می‌شی

🔸️سفر ناامن اسنپ این بار برای یک خبرنگار دوست و همکار خبرنگار من نسیم، امشب به مقصد ترمینال جنوب سوار خودروی اسنپ شد اما راننده از نیمه مسیر گزینه پایان سفر را فعال کرد و مسیر را عوض کرد./۱ نسیم توضیح می‌دهد که اعتراض او به راننده با سکوت او مواجه شد وهمان زمان فردی با گوشی