ساعت پنج صبحه و من هرچی میخونم متوجه نمیشم، کاش امتحان ریاضی داشتم.

گویی جسمم برعکس عمل میکنه، باشگاه نمیرم بیشتر خسته میشم.

درست میشه.

احساس کردم بازنده‌م، با اینکه هرموقع لازم بوده صدم رو گذاشتم.

امروز دوستمون تعریف میکرد میخواسته بخاطر انتقالی به صورت صوری اونم بدون اجازه پدر مادرش با یکی ازدواج کنه، برگام ریخته از خنگی این دختر.

من بین این جماعت بلاتکلیف ظاهر حفظ کن، گم شدم.

ببخشید من سوختم، کی دوباره از اول شروع می‌کنید، برگردم به بازی؟!

واقعا نمیدونم چیکار کنم، اون کتاب زرد انگیزشی کله باد کن من کجاس؟ یه مدتم خودمو با اون گول بزنم.

بیاید قبول کنیم تو بدبختی ها تنهاییم.

یه بچه گربه رو ماشین زده بود توضیح نمیدم چه شکلی شده بود چون احتمالا شماهم حالتون خراب بشه مثل من، ولی تصویر تقلا کردنش باعث شد گریه کنم و هرموقع یادم میفته ناراحت میشم.

منم دیگه خیلی ذهنمو محدود کردم.

کاش بهم یه‌بار دیگه فرصت بدی، زندگی.

من چرا کت جین ندارم؟ برای واقعی!

اگه خودتو زدی به خواب یه دستتو بیار بالا.

یه روز بیدار میشم، این صحنه رو‌ می‌بینم و میگم “خداروشکر هنوز خوابه برم چای بذارم تا بیدار نشده”.

“عشق” آدم‌هارا خوشگلتر می‌کند.

“بر دشمن مرتضی علی لعنت” و شب بخیر.

هفت شهر عشق را عطار گشت…

یه جوری سرماخوردم که انگار کامیون از روم رد شده.