ertelenen bir arama, geç kalınan af dileyişler, geç gelen farkındalıklar, anın güzelliğini kaçırmalar, içinden geleni söyleyemeyişler insanın omzunda bir yük olarak duruyor.o yüzden içinizden geleni yapın; taktiksiz, tertemiz ve içten. kazanıp kaybetmenin bir önemi yok, ölüm var.
42,43 yaşlarındayken şöyle Tokat gibi bir gerçek çarpar yüzüne derki; “Eski beni nerede ve nasıl kaybettiğimi hatırlamıyorum. Sadece bir akşam vakti balkon serinliğinde otururken geldiğim tüm yolların bana ne kadar uzak olduğunu gördüm.” Yola birlikte çıktığı insan evrim…
Hayattaki 3 mottom: 1-Fazla fedakarlık vefasızlık getirir… 2-Olmakta olan olacak olana hizmet eder… 3-Bazen yönünü değiştirmen gerekir, sabır her zaman çözüm yolu değildir…
''Çok karışığım. Bir yanım olabildiğince huzursuz ve yorgun. Diğer yanım mucizelere ve düşlerin gerçek olabileceğine halen inanıyor ve heyecanını koruyor. Bu iki yan arasında ben ise eziliyorum.''
