belki de diyorum benim gibisindir eskimiş bir kitabın arka sayfasında yalnızlığını tekrar eden lirik bir şiir...

anılar defterinde gül yaprağı gibi unutuldum kurudum.. |Cahit Zarifoğlu|

geceyi boyayan sessizlik içinde, bir yıldız doğardı kalbimin ucunda. her şey ağırlaşırdı, konuşmaz olurdu renkler, sadece rüzgâr bilirdi zamanın nabzını… |Nurullah Genç|

sabırla yeni yapraklar veririm yüzlerce kez kırılmış dallarımdan...

her şeyden soğuyup her şey yolundaymış gibi yaşamak..

insan bin ümit, bin telaş, bin hasret, bir ölüm..

kaygısız bir sevginin gölgesinde soluklanmak nasip olmadı..

mutluluk ne zaman çıksa karşıma yalnızlık bir zindan, çöker başıma... |Nurullah Genç|

gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden kar yağsa da bu ıssız vadiye, gün bitmesin yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin... | Nurullah Genç|

imkansızı mümkün kılabilecek olan Allah'a güven.

ateş olsam, söndürüyor karayel kuş olsam, çare yok, uçamıyorum alevden bir fanus içinde ruhum orda bir pencere; açamıyorum.. |Nurullah Genç|

sonra her şey boğuldu işte.. gündüz karanlığa, gece sessizliğe, umutlar yalnızlığa..

her şey düzeltmeye değer değil.

zaman ki, ardımda pervane şimdi mekân defineler döktü yoluma fırtınadan umut bekleyen kimdi söyle, deniz neden gömüldü kuma zindan çöktü gülüm; kırıldı zincir benim olsan da bir, olmasan da bir. | Nurullah Genç |

pişmanlık ve hüzün hep yığın yığın bahçesi harâbe tüm insanlığın.. |Nurullah Genç|

gözlerin bir fenerin parlayan ucundadır şimdi bütün yıldızlar senin avucundadır.. |Nurullah Genç|

çaresiz, duyulmaya başladı vuruşları gözlerimin önüne serilince yüreğim kanatlandı semaya sessizliğin kuşları anladım; sessizliğe ben de gömüleceğim.. |Nurullah Genç|

kendi karanlığımda kaybolmuşum yolumu bulamıyorum.

bu devrin insanı değilim.

çöl kırgın, gül yorgun, bulut avare kapanmaz yürekte işleyen yâre... |Nurullah Genç|