sabah alarmı erteleyerek uyandım sanki her şey planlanmış gibi

sabahları uyanmak bile bazen büyük bir işmiş gibi geliyor bu kadar basit bir şey nasıl bu kadar zor olabilir ki

en sevdiğim gün yastığımı öpmek ama bazen bu çok garip görünüyor

hayatta ne kadar ilerlersen ilerle bir noktada hep kendi kendinle yüzleşiyorsun ve işte o yüzleşmede benim kazandığım tek şey güzel olmam

sabah uyandım bir bakayım dedim kendime hayır ben bu hâlde dışarı çıkamam

dışarıda yürürken kendimi bir film yıldızı gibi hissetsem de genelde caddede kayboluyorum

tatile gitmek istiyorum ama tatil çantası hazırlamak bile beni yoruyor

diyet yaparken tatlı krizine giriyorum ama çikolata beni her seferinde affediyor

herkes çok akıllı herkes çok bilgili ama neden kimse mutlu değil galiba akıl ve mutluluk arasında bir denge kurmak zor

bazen ne kadar mükemmel olduğunu unutuyorsun sonra bir an geliyor ki neden o kadar mükemmel olduğunu tekrar hatırlıyorsun ve dünya yine dönmeye başlıyor

yemek masasında otururken aslında içimde başka bir dünya var

kahvaltı yapmadan güne başlamak sağlıksız dediler kahvaltıyı atladım

alışveriş yapmak aslında bir sanat ama bazen bu sanatı fazla ciddiye alıyorum

spor yapmak istiyorum ama kanepe o kadar rahat ki yapamıyorum

insanlar seni anlamıyor olabilir ama önemli olan senin kendini anlaman çünkü en önemli ilişki senin kendinle olan ilişkin

bir şeyleri yanlış yaparken nasıl bu kadar rahat olabiliyorum

içimden bir ses diyor ki bu kadar ciddileşmemelisin

diyet yapmaya karar verdim ama pizza çok tanıdık geldi hemen dostum oldu

makyaj yapmayı unutuyorum sonra diyorum zaten doğal olmak en iyisi

her şeyin bir çözümü vardır diyorlar ama bazen çözüm sadece kendin olmanın yeterli olduğunu fark etmek olabilir