Ve de herhangi bir katliamda kişi veya kişilerin bulutlar içinde vs, güler yüzlü fotolarının çizimlerinin anında yapılması da ayrıca mide bulandırıcı. Buna hazır çizerlerin varlığı da korkutucu. Ölse de çizsek mi diyorsunuz? Bu neyin motivasyonu?

Şirketler de korkutucu mesela. Toplumsal bir olay olduğunda reklam kısmına bakan kişiler anında siyah beyaz foto ve dramatik birkaç cümleyle olaya dair görselleri hazırlayıp servis ediyorlar. Vahşeti bu denli meşrulaştıran başka bir toplum yoktur sanırım.

Son olarak akbaba gibi cesetin üstüne üşüşen avukatlar var mesela. Kendini nasıl öne çıkarır diye türlü süslü cümleyle didik didik ediyorlar öleni. Çürümüşlük katilden en okumuşuna, toplumun her kesimine işlemiş halde. Bu zaten en korkunç olanı

Bakın mesela bu da mide bulandırıcı bir olay. Ki bu kurum her kötü olayda anında hazır bir şekilde bu tarz görselleri paylaşıyor. Çiçekler, gülümsediği bir fotoğraf. Bu kadar sevimli bir ölüm değildi bu. Hesap sormak yerine ölümü güzelleme günümüzün en büyük sorunu

Ayağında üç yerde kırık ve boynunda boğma izleri var. Ön otopsi raporunda ilk bilgiler.. #narin UCİM Saadet Özkan

Bir sonraki çocuk/kadın ölene kadar ne Narin'i ne Leyla'yı ne de diğerlerini hatırlayacağız. Bizi buna alıştırdılar. Ölümleri normalleştirmeyi, sistematik hale getirmeyi. Anlık toplumsal refleks sonra unutuyoruz. Geldiğimiz bu nokta da ayrı korkunç. Alışıyoruz

Özgür'cüm neşe kaynağı. İi gclr

Atölyeye disko topu astım tam ortaya. Öğretmen disko topu asmış vaaauu diye tepki veriyor çocuklar hahshsshs. Uslu durursunuz parti yapcaz diyorum, benim de küçük rafine vaatlerim var. Eğlencez mecbur 🪩💃🏼

Tüm dertten sıkıntıdan soyutlandığın o birkaç dakika. İzlerken bile yüzüm güldü 😌

Filme başlıyorum, 10 dk sonra uyumam umarım 🤦🏻‍♂️

Kedim adına özür dilerim 🥲

Ben, kedim, yatağım çok şikayetçiyiz senden. Diyebilir miyiz?

Görsel sanatlar öğretmeni olduğum için renk paletimi üstümde taşırım hep