Bir insan kızgın ya da kırgın olduğunda şefkat görmek ister. Karşısında telaşlanan, mahcup olan bir insan görmek, çaba görmek ister. Bunlar talep edilmez böyle şeyler zaten içten gelir. Bu gerçek aklıma gelince tüm cevaplarımı alıyorum ben.
Ölene dek şunu savunacağım... Gerçek aşk her zaman sadık ve tek eşlidir. Sayısız insan seçeneği ve flörtleşme ihtimali arasında bile sadece iki kişiliktir ve zihninde dahi ihanet etmez. Bu kadar basit.
Teoman özetlemiş: “Beni yoran her ilişkiden sıkıldım. Ben ittirmedikçe gitmiyor. Ben emek vermedikçe bir yere varmıyor. Hep benden gidiyor. Ben çabalarsam gidiyor. Çabalamazsam yarıda kalıyor. Arkadaşlık, sevgililik, hepsi dahil. Başkalarını kazanmak için kendimizi kaybediyoruz.”
İlişkileri veya iletişimi asla zorlamayın. Karşılıklı değilse, bırakın gitsin. İnsanlar ne yaptıklarını tam olarak bilirler. Tutarsızlıkları müsait olmama ile ödüllendirmeye başlayın. Çaba eksiklikleri yüzünden sizi kaybetmelerine izin verin.
Bir ilişkiden beklediğim tek şey "kıyamama" duygusu.. Bu duyguyu bilen bilir neyin içinde olursanız olun bazen bazı insanlara kıyamazsınız, "lanet olsun senden önemli değil" dersiniz..
Evet manifestliyorum... İlgi gösteren, sorumluluk alan, sevgisini dile getirmekten korkmayan, iyi bi ses tonuna sahip, iyi giyinen, iyi gözüken, kıyamayan, bir sorun olduğu zaman geldim hadi çözelim diyen, küs uyumama izin vermeyen o kişi var ve beni bulacak...
Yenisini bulmak on dakika alan bir devirde aylar boyu yokluğunuza bile sadık kalan insanları nasıl tek kalemde harcadınız ama.. Unutmayın bu hareketinizi olur mu?
İhanet sadece aldatmak değildir. İhanet verilen sözlerinde tutulmamasıdır. Birlikte yürünen yolda yoldaşını da yalnız bırakmaktır. Verilen umutları yok etmekte ihanettir. Vefaya vefasızlık etmek, tüm emeklere nankörlük etmekte bir ihanettir.
Aşk sektörünün çivisi çıktı... Herkes daha iyisini bulurum düşüncesiyle bulduğuna bok gibi davranıyor. Seviyormuş gibi yapıp sevmiyor, aldatıyor, önemsemiyor. Kimsede kaybetme korkusu kalmadı. Seçeneğim çok yenisini bulurum diye herkes şerefsiz oldu çıktı. Ne diyebilirim ki.
Zeki erkekler çok tehlikeli.. BAKIN GENEL KÜLTÜRÜ YÜKSEK YA DA BAŞARILI OLMAKTAN BAHSETMİYORUM baya böyle her şeyi şıp diye anlayan seni senden daha iyi analiz edebilen, gizlediğin bi durumu lap lap diye söyleyen, problemleri herkesin çözemeyeceği yollarla çözebilen...
Kabullenmek özgürlüktür... birinin seni neden sevmediğini düşünmek yerine zaten sevmek zorunda olmadığını düşünür, kabullenirsen hafiflersin. Seni sevmeyi seçmemiş olabilir, senin de sevemediğin insanlar oldu. Kabullenmedikçe canın yanıyor.
Büyümek ne zormuş, aniden biten arkadaşlıklar, ilişkiler, yanlış yerlere verilen fazla değerlerin yükleri, hayal kırıklıkları, düşüşler, sorumluluklar. İnsan olmak kolay değil, yaşamak kolay değil. Bunca zorlukta güzel kalabilenler aslında kolay bir şey yapmıyorlar. Tebrikler.
Benim aşk dilim tamamen değerli hissetmek üzerine kurulu ya... Birinin bana günümün nasıl geçtiğini, kaygılarımla nasıl başa çıktığımı, hatta karnımı doyurup doyurmadığımı sorması... Bazı şeyler sadece değerli hissettirir ve bunun maddiyatla hiç ilgisi yok.
Özür dilemek, teşekkür etmek, ilk adımı atmak, gerektiğinde alttan almak, anlayışlı olmak sizi ezik biri yapmaz, egosuz sevip değer verebilen güzel bir insan yapar hatırlatayım bunu.