عادی شده برامون با دوتا استوری و توییت حس میکنیم وظیفمونو انجام دادیم.

این حس کیری که بعد از over share بهت دست میده مثل سوزن زیر ناخونه.

ماساژ دادن و بلد بودن یه آپشن بزرگیه.

جدیدا دیگه هرجا میشینی بحثا جدی و کاری شده و فان صحبتا داره از بین میره.

چقدر جوون دارن فوت میکنن اصلا باورم نمیشه هرجایی رو میبینم یه عزیزی از دست داده.

بعضی شبا تو زندگیت هست که یاداوریش باعث بد شدن حالت میشه.

تو نمیدونی چرا حالت خوب نیست الان ولی شاید چند سال قبل همین روز یچیزی شده باشه.

زبونم میتونه خیلی تیز باشه اینو یادت باشه همیشه.

بعد همه سختیا آسونه همیشه نور وارد میشه.

این چه مرضیه لباس جدید که میرسه دستت دیگه دوسش نداری تا اولین بار یجا بپوشی.

اون حسی که از خواب بیدار میشی میبینی کسی که شب باهاش خوابیدی نیستش و تنهایی<<<<<<<<<

بدم میاد برسم به حرفا و نصیحتای بقیه

گذشته منم نمیتونه زندگی کنه الان که هیچی.

اونجایی که اولویتات عوض میشه بزرگ شدی.

موسیقی ترسناکه چون نمیدونی تورو قراره به کجا ببره.

۴۰۳ جا مونده بود

هوا بارونی تا ابد مورد علاقه ترینمه.

هرچی شادی بزرگتر باشه سقوطش هم دردناک تره.

آدما با رویاشون میرن تو تخت خواب.

بزرگ شدن اینجوریه که توی روزمره حل میشی.